My Hope JJK

23.Bölüm☘️

JUNGKOOK'TAN

Yorgunlukla bedenimi sırt üstü yatağa attım. Ölüyordum sanırım. Dün çektiğim uyku yetmemişti.

Eun'la konuşalı yaklaşık bir hafta olmuştu ve sanırım yarın sınavı vardı. Şanssızlığıma tüküreyim, ben hala Busan'daydım.

Ayağa kalkıp ceketimi çıkardım. O sırada telefonum çalmaya başlamıştı. Aramayı cevapladım.

- Efendim Bay Park?

- Yorgun musun?

Ölüyorum ölüyorum, ne yorgunluğu?!

- Eh yani.

Güldü.

- Bavulunu hazırla. Sabah yedide uçağın var.

- N..ne? Bugün mü?

- Evet. Neyse ben seni tutmayayım. Hazırlan bakalım. Buraya geldiğinde görüşürüz.

Telefon kapandığında şaşkınlık içinde bir süre bekledim.

Bu sabah?! Bu sabah?!

Telefonu yatağa doğru gelişigüzel atıp, hızla bavulumu çıkardım. Kabul. Beklemiyordum. Ama işime gelmişti.

Kıyafetlerimi bavula yerleştirip, banyoya girdim. Duşumu alıp, eşofman takımımı giyindim ve geri kalan eşyalarımı topladım.

Mutluydum. Sınavına yetişebilecektim. Yani umarım. Yetişir miyim ki?

EUN Mİ'DEN

- Kızım korkma yaparsın sen.

- Of. Bilmiyorum. Çok korkuyorum.

Min Seo gayet rahattı. Neden böyleydim ben? Birden neden böyle olmuştum?

- Sakin ol. Hadi girin artık. Geç kalmayın.

Seo gülümseyip, yanaklarımı sıktı.

- Normalde korkan bendim. Neden korkuyorsun? Korkma, en iyisini başaracağına eminim.

Derin bir nefes alıp, verdim. Ve okula girdik. Taehyung biran da önemüde belirdiğinde irkilerek geri çekildim. Telefonumun ekranını bana çevirdiğinde, hızla elinden alıp, aramayı cevapladım.

- Jungkook.

- Stres yapma. Sen başaracaksın, sana güveniyorum.

- Korkuyorum.

Kapşonumdan çekildiğimde, irkildim.

- Buradayım.

Sesini duyduğumda hızla arkama döndüm. Gelmişti...

Gülümseyerek baktığında tebessüm ettim. Saçları uzamıştı yine...

Kolumdan tutup, başımı göğüsüne yasladı.

- Başaracaksın.

- Ya başaramazsam.

- Kötüyü düşünmek yoktu hani?

Kollarımı beline doladığımda, bedenime sardığı kollarını sıkılaştırdı.

- Şimdi sınavına giriyorsun. Bütün soruları cevaplayıp, geliyorsun. Korkmana gerek yok. Ben buradayım, tamam mı?

Başımı olumlu şekilde sallayıp, derin bir nefes aldım.

- Hadi geç kalma.

Geri çekilip, saçlarımdan öptü. Tabi kafasına anında inen tokatla gülen yüzü solmuştu.