Remnants of Our Drowned Love

Chapter 16

"Gusto mo? Ba't hindi ka bumili?" Mabilis kong kinain ang grapes na natitira saka ngumisi, Olie glared at me for she asked me to feed her earlier tapos pinag-ti-tripan ko lang siya.

"Putangina mo, saksak mo sa baga mo."

Nanlaki ang mata ko at dahan-dahang napaupo ng maayos.

"Parang gago hindi mabiro." Pinagpag ko ang kamay ko, wala naman na akong maibibigay na grapes sa kaniya, eh. "'Wag ka ng sumama d'yan kay Henry, ah! Kung anu-anong naririnig mo ro'n!"

Bumaba ako sa nasa babang floor namin dahil may binili akong mga prutas para sa mga empleyado. Nakihingi nalang ako at magpalagay sa plastic.

"Naubo niyo po 'yung kanina, Ma'am?" Huminto ako, napatingin sa I.D niya.

"Oo." I smiled and nodded to confirm.

"A-ah busy po siguro si Ma'am Olie kaya hindi po kayo nagpautos." Narinig ko ang mahinang pagsambit niya ng 'sayang'.

Kumuha ako ng orange.

"She your type?"

"Po!? Ma'am! Hindi po — ah, sige po, ma'am balik na po ako sa station ko, thank you po talaga rito, Ma'am."

Hindi ko alam kung ba't napangisi ako habang tinititigan ang ibang prutas samay mesa. Nang umangat ang tingin ko, my gaze landed at those who is eyeing me, napa-iwas naman kaagad sila dahil siguro sa paraan ng pagtingin ko.

Nang makabalik ako, Olie looked at me dead in the eye.

Nilapag ko lang ang mga ubas sa harapan niya.

Busy ito magbasa ng papers at nangungulit ako dahil wala akong ginagawa, she's double checking something.

We became closer with an understanding of...well, no attachments — we're really good friends now, respect is there.

Respeto.

Syempre...kapag nakikita ko siya, I bow down. #Respect

Jeez. Ang lame! Kairita.

Napahalumbaba ako habang nilalaro ang lapis niya, maaga pa pero bored na bored ako.

Kung kailan naman wala akong ginagawa ay wala si Henry na mangungulit.

Hanggang sa may tumawag sa phone ko kaya sinagot ko kaagad ang tawag nang tumunog ito, it was Yeri, she wants to drop by but I said busy ako kasi nga umiiwas ako dahil nararamdaman ko na parang may kung ano sila ng pinsan ko, I don't want to fucking interfere.

Nakagat ko ang ibabang labi habang nilaro ko ang phone ko sa kamay. I sigh, hindi nanaman ako mapakali so I called Olie's attention, "Montealondre."

"Oh." She refused to look at me.

"Do you want to attend a conference?"

"Sure, bakit tinatanong mo pa 'yan ako ba boss mo?"

Umiling ako. "Sa New York, eh, ikaw secretary ko kawawa naman ako kapag wala akong kasama at ang COO lang."

Her head snapped up, I know she'll react. Hindi ko sure kung gusto niya bang umuwi or kahit pumunta manlang doon, I understand her if she doesn't want to go.

"Can you send me the info's."

I nodded and sent it to her buti naka sync ang email ko sa phone dahil sinend ni Dad sa personal email ko.

Kung maka 'Ako ba boss mo' kanina kala mo talagang hindi pumapalag, eh, tapos magpapa-send ng deets.

She told me her thoughts about the conference at patango-tango lang ako, I already reviewed the details last time.