DABİ X HAWKS X READER |Ateş O Kadar da Korkutucu değil |

"Tekrar karşılaştık"

Irene Knight

Sokaklarda dolaşırken bir kaç çığlık sesi duydum. Hızla arka sokaklara doğru koşmaya başladıktan sonra çığlık seslerinin yanında garip bir ses daha duydum. Hızlanarak sesim geldiği ara sokağa girdiğimde mavi alevlerin tüm ara sokağı aydınlattığını fark ettim.

Mavi alevler ara sokağın dar alanında dans edermişçesine hareket ederlerken çığlık atıp yardım isteyen insanları beni etkileyen ateşten duyamıyordum. Mavi ateşler kaybolduğunda daha önce partiye saldıranlardan Dabi olduğunu gördüm. "Sizin gibilere ihtiyaç yok. Eğer çöpseniz bir işe yarayında ateşim için çıra olun"

Beni fark ettiğinde gülümsedi ve "Ah sen o güzel askersin. Tekrar karşılaştık." Diyip elini bana uzattı. Elinde oluşan mavi alevler tekrar gözlerimi ona kenetlerlen "Buraya bir müddet önce vardığını düşünürsek neden onları kurtarmadın?" Diyerek sordu ardından sırıttı. Avcunu kapadığında mavi alev söndü. "Ben söyleyeyim." Diyerek duvara yaslandı.

"Çünkü istemedin. Çünkü sana birilerini kurtarma emirleri verilmemişti değil mi Irene?" Diyerek konuştuğunda cevap vermeden dinlemeye devam ettim. "Ne kadar normal bir asker gibi gözüksende arkanda senin ve üstündekilerin hatta devletin bile gizlediği sırların var değil mi? Mesela 11 yıl önce yapılan deneyler gibi." Dediğinde yanında boruyu benliğimle parçalara ayırdım.

"Hey hey sakin ol Dollface. Buraya seninle kavga etmeye gelmedin. Zaten büyük ihtimal kıçımı yüzümle değiştirirdin." Diyerek güldü Dabi. Mavi parlak gözlerini bana diktiğinde "Neden kendi isteklerine cevap verdiğin bir hayat yerine emirlere karşılık veriyorsun? Bulduğum kadarıyla yapılan deneyler öyle fiziksel gücü arttırmak için yapılan basit şeylerde değil. Peki neden katlanıyorsun Irene?" Diye konuşmaya başladığında ilk kez bir şeye cevap veremediğimi fark ettim. Bir sebebim var demek istiyordum ama söyleyecek hiçbir şeyim yoktu.

"6 yaşında iken senin olduğun ve bir başka yetimhaneden en kullanışlı ve en ölümcül benliklere sahiip çocuklar seçildi. Onların içinde sende vardın. Deneyler ilk katlanılabilir başlasada bir süre sonra herkesin hayatta kalmak için bir birini ezdiği bir şeye dönüştü. Bu yüzden herkesi öldürdün Irene. Oradaki tüm çocukları, arkadaşlarını hepsini sen öldürdün. Hepsini öldürmek zorundaydın çünkü öldürmezsen sen ölecektin."

Dabinin azından çıkan sözler kalbimi acıtıyordu. Elimi kalbime götürüp gömleğimi sıkmaya başladım. "Yaşadığım bu histe ne?" Diyerek kendi kendime konuşurken Dabi sözlerine devam etti. "Hiçbir duyguya yer vermedim ve sana ne söylenirse yaptın. Seninle birlikte hayatta kalmayı başaran 4 kişiyle Knight soyadını alıp devletin öncü bir birliği oldunuz ve size ne söyleniyorsa yaptınız. Ülkeyi büyütmek için başka bir ülkenin yöneticisinin ailesini katletmek, birinin infazını gerçekleştirmek, aynı eskiden senin olduğun gibi küçük çocukları yetim bırakmak. Sen bunları yaptın ve insanlar tarafından şeytanın teki yada canavar gibi isimlerle çağrılıyorsun."