"Sona yaklaşırken"

2.1K 215 221
                                    

Irene Knight
Gözlerimi açtığımda görüşümün gelmesi biraz fazla sürdü. En sonunda bulanıklık dağıldığında yattığım yerde doğruldum ve huzurla uyuyan Dabiye baktım. Elimi yüzüne doğru hareket ettirdiğimde birden duvarda çatlak oluştu.

Hızla elimi geri çektim. Ani duygu değişikliğimden benliğim dengesizleşiyordu. Hızla yattığım yerden kalktım ve kapıdan çıktım. Odama ilerledim ve çekmeceye koyduğum içinde çeşitli sakinleştiriciler olan sigara paketini çıkardım. Kutuyu açtığımda çok az kaldığını fark ettim.

İçinden bir tanesini aldım ve bu seferde çakmak aramaya başladım. Çakmağı bulamamanın verdiği ani sinirle elimi masaya vurdum. Tahta masada vurduğum yer anında kırılırken derin bir nefes aldım. Benliğimi kontrol altında tutup çalmak yada herhangi bir ateş bulmam gerekiyordu.

Üstümü hızla eşofman ve bir sweatle değiştirdim ve odamdan çıktım. Elimde tuttuğum yanmamış sigarayla geri Dabinin odasına geri döndüm. İçeri girdiğimde hala uyuyordu. Onu mecbur uyandırmak zorundaydım.

Bu sefer yaklaşmadan ona seslendim "Hey Dabi" dediğimde Dabi ilk hareketlendi sonra uykulu gözleriyle ayağı kalktı. Bir kolunu kaşırken "Noldu?" dedi. Elimde tuttuğum sigarayı gösterdim ve "Bunu yakar mısın?" dedim. Dabi anlamsız gözlerle bana bakarken "Lütfen sadece yak şunu."

Dabi daha fazla söylettirmeden işaret parmağını tutttuğum sigaraya götürdü ve işaret parmağında yanmaya başlayan mavi alev sigarayı yaktı. Hızla sigarayı dudaklarıma koyduğumda Dabi esneyerek "Sigara ha" dedi. Kafamı salladım. Geri yatağa oturdu ve ellerini yüzüne koydu.

"Sabahın bu saatinde içmen gerekli miydi?" dediğinde camı açtım. Sigaranın içindeki sakinleştiriciler Dabiye ağır gelebilirdi. Dudaklarımın arasında duran sigarayı çıkardım ve dumanı Dabinin olmadığı tarafa üfledim.

"Yaşamak için beni yavaşça öldüren bir şeye ihtiyacım var. Ne ironik değil mi?" dedim gülümseyerek. Dabi anlamsızca suratıma bakarken esnedi. Bir süre sigaramı bitirmemi izledikten sonra sigarayı atmamı bekledi. Ardından kollarını belime sardı ve beni kendine çekti.

Gözlerinin içine bakarken beni dizlerine oturttu ve "Bu sigara garip kokuyor" dedi. Ardından saçlarımdan bir tutamı eline aldı ve öptü. "Senin kokunu bastırıyor" dedikten sonra saçlarımı bıraktı. Saçlarımın Dabinin elinden kaymasını izlerken "Yanında içmem o zaman" dedim.

Dabi gülerek "Normal bir sigaraya benzemiyor. Ne işe yarıyor?" diye sordu Dabi merakla. Penceredn dışarıya bakıp "Benliğimi kontrol altında tutmama yarıyor. Böyle gidişle kötüleşecek. Sigaralar bitiyor" dediğimde Dabi bir elini çenesine götürüp "Gerçekten ihtiyacın olan şeyler mi?" dedi.

Eğer Dabiyi tanımamış olsam kime ne olucağını umursamayıp hayır derdim ancak gözlerimin önüne Dabinin yüzüne dokunmak isterken duvarı çatlattığım sahne geliyordu. Korkuyla duvara baktım. Çatlak oradan bana göz kırpıyordu.

Yüzümü eğdim ve sessizce "Evet" dedim. Dabi derin bir nefes aldı. "Bir çaresine bakarız" dedi. O sırada kapıdan içeriye Toga girdi. "Ahaah muhabbetinizi bölmek istemem aşk kuşları ama Tomura bizi çağırıyorr~" dedi ve sırıtmaya başladı. Yanına gidip yanaklarını sıktım. "Gerçekten kapı çalmayı bilmiyorsun!"

Toga sıktığım yanaklarını tutarken "Ahhh tamam tamam daha fazla sıkmaa~" dedi. Yanaklarını bırakıp Dabiye döndüm. "Ben önden gidiyorum o zaman." dedikten sonra onu odada bırakıp çıktım ve Togayla birlikte Tomura ve diğerlerinin yanına gittik.

Herkes toplanmıştı ve tomura hariç herkesin yüzünde bir umutsuzluk ve bir karamsarlık vardı. Herkes bir köşede durmuş dikiliyordu. Bir süre sonra Dabide "Ne bu ortam?" diye yanımıza geldi ve Tomura gülümseyerek "Bu gün gerçekleşecek bir şeyler var" dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 22, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DABİ X HAWKS X READER |Ateş O Kadar da Korkutucu değil | Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin