these four walls

005

Perrie p.o.v
We gingen toen op een date en tja zo zijn we een koppel langzaam geworden. Jake kende me door en door, ik kon echt niks voor hem verbergen. Ik was daarom zo slecht in verrassingen. Hij wilde mij verrassen om naar me toe te komen. Het is mijn schuld, ik had hem moeten tegenhouden. 

Ik was op de gang in het ziekenhuis aan het wachten, ze opereerde Jake. Ze waren net klaar met Tim, ik mocht zo naar hem toe. Een gek had hun beschoten en gestoken met een mes. 'mevrouw u mag bij meneer Grane' zei een zuster. Ik ging snel de kamer van Tim in, Tim glimlachte toen hij mij zag.  Ik gaf hem snel een knuffel. 'voorzichtig' zei hij met een glimlach. 'ik ben zo blij dat je nog leeft' zei ik, een traan ging over mijn wang. 'er is iets dat ik je moet vertellen' zei hij. Ik ging naast hem zitten en keek hem aan. Tim slikte, hij had moeite met het te vertellen. 'Jake wilde je zo graag verrassen, maar hij had al een tijdje dreigbrieven gekregen, hij is naar de politie gegaan, die is er druk mee bezig. In de laatste dreigbrief die Jake kreeg stond dat hij niet uit New York mocht gaan anders zou hem wat over komen. Jake zag het nut er niet van in en ging gewoon hier heen. Ik ging voor zijn veiligheid met hem mee, in het vliegtuig beschoot en stak een man een mes in ons, net voordat we landde. Hij zei dat Jake gewaarschuwd was' zei Tim met moeite. Ik pakte zijn hand vast. 'waarom wilde hij zo graag naar mij?' vroeg ik. 'Jake wilde je ten huwelijk vragen, hij had Zayn gebeld om te vragen of hij nog op jou was, want hij wilde hem geen pijn doen' zei  Tim. Mijn ogen werden groot, hij wilt dat ik zijn vrouw wordt. Een traan ging over mijn wang. Tim apparaat begon hard te piepen. Ik ging naast hem staan. 'het is mijn schuld' zei ik, nog een traan ging over wang. Ik zag dat Tim met moeite mijn tranen weg veegde. 'één ding moet je onthouden het is niet jou schuld' zei Tim met heel veel moeite. Zijn ogen gingen langzaam dicht, zijn arm viel op zijn bed. Zusters kwamen binnen. 'Tim alsjeblieft verlaat me niet' zei ik huilend. 'mevrouw u moet buiten wachten' zei een zuster. Ik werd naar de gang geleid, ik keek door het raam. De zusters probeerde veel, maar Tim reageerde niet. De zusters deden de apparaten uit, ik ging naar binnen. 'we hebben alles geprobeerd, maar meneer zijn longen zijn kapot gegaan. u kan afscheid nemen' zei een zuster. De zuster verliet de kamer, ik ging op de stoel zitten en pakte Tim's hand. 'ik weet niet wat ik moet zeggen Timmie' zei ik met tranen in mijn ogen. 'je was een geweldige vriend, je stond voor Jake en mij klaar en ik hou van je als een vriend' zei ik, tranen gingen over mijn wangen. Een zuster deed een wit laken over Tim heen. 'moet ik iemand voor u bellen?' vroeg de zuster. 'dat hoeft niet' zei ik. Ik sloeg mijn armen om mijn middel en ging naar de gang. 
======
zal Jake het overleven?