uçurumdaki kanatlar

Bölüm 5

uçak inişe geçmiş masal yine derin bir nefes almıştı. gözlerini kapamış bütün vücudunu sıkıyordu. yanında duran ablasına baktı kıstığı gözleriyle.sonra şaşkınlıkla ve birazda heyecandan titreyen sesiyle

-abla nasıl bu kadar rahat olabiliyosun

masal doğru söylüyordu ne bir endişe ne bir heyecan, gayet rahattı masala döndü ve

- birazdan iniyoruz tatlım rahatla sende artık

rüyanın güven dolu sesi birazda olsa masalı rahatlatmıştı. ama uçak inene kadar vücudundaki gerginliğe bir çare bulamamıştı.

tüm yolcular uçakdan inmiş bagajları almak için rehber barışı takip ediyorlardı. murat uçakdan indiği gibi rüya ve masalın yanında almıştı soluğu.

murat bavulunu almış kızlarınki halen ortalarda gözükmüyordu. masal abla ve muratın yanlız kalması için onları önden göndermişti. herkes yavaş yavaş bavullarını alırken masal halen sabırla bavulunu bekliyordu.

aniden bir çift mavi gözün onu izlediğini farketti masal. yabancı değildi bu gözler uçakda lavaboda karşılaştığı genç adamın gözleriydi. masal yüzünü çevirdi hemen vücuduna yayılan anlamsız heyecanı gözardı ediyordu.

bakmıyordu adamın olduğu tarafa, onu izlediğini hissediyordu. bavuluda halen gelmemiş daha da sabırsızlanmıştı.

neredeyse herkes bavullarını almıştı 3-4 kişiden biride genç adamdı. tesadüfün bu kadarı diye geçiriyordu masal içinden .

ve işte sonunda bavullar gelmeye başlamıştı. masal bir çırpıda bavulu almak için uzanmıştıki ağır olan bavulu dengesizce almaya çalıştığından tekrar bavulu bırakmak zorunda kalmıştı hareket eden bantın üzerinden bavulun peşinden giderken mavi gözlerin sahibi çokdan bavulu eline almış masala uzatıyordu.

masal nasıl bu kadar heyecanlandığını anlayamıyordu. altı üstü bir çift mavigöz diyordu fakültesinde böyle tipler oldukça fazlaydı. fiziği düzgün ,ilk bakışta dikkat çeken ,kızların hep ilgilendiği tipler. böyle arkadaşlarıda vardı masalın ama ilgisini çekmemişti hiç. bir daha görmeyeceği birine bu kadar heyecanlanması hiç mantıklı değildi.

genç adam elindeki bavulu masala uzatırken yüzündeki ifadesizlik masalı rahatsız etmişti. heyecanlandığını beli etmeden bir çırpıda bavulu genç adamın elinden aldı ve hızlıca arkasını döndüğünde genç adam ondan hızlı davranmış uzun adımlarıyla onun önüne geçmişti.

masala bakmamıştı bile omzunun üstünden
Alaycı sesiyle
-çok kabasaın dedi

masal öylesine şaşırmıştıki utancı ve kızgınlığı aynı anda yaşıyordu şimdi. genç adama yetişmek için adımlarını hızlandırdığında arkasından duymasını sağlıyacak şekilde

-siz bana mı dediniz dedi

genç adam hızlıca durmuş, şimdi masala dönmüş ve ona sinsice gülümsüyordu.

-evet size çok kaba olduğunuzu söyledim

adamın vücududa tamamiyle masala dönmüştü artık. ve devam ediyordu.

- bir insan size yardım ettiğinde ona teşekkür etmelisiniz

adam haklıydı aslında, masal öylede yapacakdı fakat adamın ifadesiz yüzünü gördüğünde anlamsız bir şekilde bundan vazgeçmişti

masal şimdi karşısında duran bu lafını esirgemeyen adam karşısında haklı olduğunu düşünerek utanmıştı. ne diycektiki ona , yüzünüz çok ifadesizdi o yüzden teşekkür edemedimmi. istemeyerekde olsa alttan almalıyım ve teşekkür etmeliyim dedi. ama masal bunu gayet imalı ve üstüne basa basa söylemişti çünkü bir yandan da ne olursa olsun adamın tavrı ona sinir bozucu gelmişti.