AŞKA TUTSAK 🚬 BİZE SEN KALA 3

Tehlikeli oyunlar

Sahte kabadayı! Ben korkutabileceğini sanıyorsa hayatının yanılgısını yaşıyor demektir. Ne ondan ne de onun gibi adamlardan korkmuyordum. Beni bu şekilde susturamazdı, bu evden ilk fırsatta kaçacaktım tabi alacaklarımı aldıktan sonra... Ağır çekimde ilerlerken sağ taraftaki odadan bir hizmetli çıkmıştı. Elindeki toz bezine bakılacak olursa genel bir temizlik yaptı. "Bakar mısın, ben Şahin Beyin çalışma odasını arıyorum bana gösterir misin?" Dilini yutmuş gibi bana bakmaya devam edince sabır diledim. Neden korkuyordu ki? "Şahin Beye söyledim içeriden yalnızca bir kitap alacağım." Bana eliyle çıktığı odayı işaret edince konuşmayı bilmiyor mu diye düşünmüştüm. Patronları artık nasıl korkuttuysa benimle tek bir çift dahi etmiyorlardı.

Kadın gözden kaybolurken sakince içeriye girdim. Söylediğine göre evin her köşesi izleniyordu. Kısa bir süre içeride oyalanır kimse gelmezse de detaylı şekilde arama yapardım. Odaya girince kapıyı yavaşça kapattım. Vay be derken etrafımda dönmüştüm. Bu adam gösterişi gerçekten çok seviyordu. İnsanın evinde böyle bir kitaplığı olsa içinden hiç çıkmazdı. Ellerim kitaplara gittiğinde hepsinin ama hepsinin ciltli olduğunu fark ettim. Bu ev kale gibiydi. Dışarıdan sarsılmaz içeriden büyüleyiciydi. Mavi buranın büyüsüne kapılma burası şeytanın yuvasından başka bir yer değil.

Biraz daha oyalandığımda göz ucuyla masaya baktım. Bilgisayar kapalıydı, büyük ihtimal şifresi vardır. Tekrar kitaplara odaklanarak gizli bir bölme aradım. Ortalıkta kasa falan görünmüyordu bu da demek oluyordu ki buralarda bir yerde gizli bir bölme vardı. Hızlı şekilde her yere göz attım. İzlendiğim için kolayca masaya yanaşamıyordum. Kapı vurulup açıldığında yüzüme sahte bir gülümseme kondurmaya çalışmıştım. "Mavi Hanım güvenlikten geldiler, Şahin Bey ne alacaksa çabuk olsun diyormuş..." Tamam, dediğimde tekrar kitaplara göz gezdirdim. Büyük ihtimal ne yaptığımı anlamıştı. "Yok, aradığım kitabı bulmadım daha sonra bakarım." Kadın kapıdan ayrılmaksızın bana bakıyordu. Odadan çıkmaya hazırlanırken bir kez daha masaya baktım. Gerçekten de ben bildirilere nasıl ulaşacaktım.

Kadınla birlikte koridora çıktığımda aklıma bir şey geldi. "Söyler misin, neden hiçbirinizin elinde telefon yok. Normalde kadınlar ellerinden telefonu bırakamaz ara sıra da olsa gizli saklı bakarlar, yanılıyor muyum?"

"Aslında haklısınız bizde anlamadık, sizin geldiğiniz gün telefonla eve girmek yasaklandı. Her gün eve girmenden önce aranıyoruz... Şey ben çok konuştum galiba gitsem iyi olacak." Alacağım bilgiyi zaten almıştım buna hiç gerek yoktu. Artık evi tamamiyle gezmiş sayılırdım. Bir tek onun odası ve de bahçe kalmıştı. Şimdi de temiz hava bahanesiyle dışarıyı kolaçan etmeliydim. Sessizce kapıya çıktığımda hemen dibimde iki koruma belirdi. "Mavi Hanım, bir arzunuz mu var?"

"Evet, biraz yürümek istiyorum." Sessizce birbirlerine bakarken gözüm kapıya gitmişti. Neden hala bu kadar çok adam vardı? "Tabi buyurun..." Eliyle sağ tarafı gösterince gülümsemiştim. Adam buyurun gezelim diyordu. Önden yürümeye başladığımda ellerimi önümde birleştirdim. Evin duvarları çok yüksekti. Evin köşesini döndüğümüzde duvarların üstünde ki tel örgüleri gördüm. Ön tarafta yokken bir noktadan sonra tel örgü çit sistemleri vardı. "Bu çitler elektrikli mi?"

"Evet, Mavi Hanım en küçük terslikte tellere elektrik veriyoruz." Oldu o zaman... "Anlıyorum." Anlamak falan istemiyordum. Burası neden bu kadar sıkı korunuyordu. Neden acaba Mavi Hanım, mafyanın evinde olduğun içim olabilir mi? Evin arkasına geçtiğimizde burası hoşuma gitmişti. Hemen iki tane kanepe ve salıncak vardı. Onlara bakarken gözüme camlı bölme takıldı. Arka tarafta bir oda büyüklüğünde kocaman camlı bölme vardı. "Buraya girebilir miyim?" Tabi dediklerinden heyecanla oraya yürümüştüm. Galiba zengin olmayı düşünebilirdim bu ne güzel konfordu. Elim camlı bölmeye gittiğinde evin en sevdiğim kısmı bir anda burası olmuştu. İçerde koltuk takımı tam ortasındaysa soba vardı. Etrafındaki çiçeklerse burayı sera alanına çeviriyordu. "Soba mı, bu harika bir detay... Şimdi çay yanında da kestane olacak... Ah hayallerim."