AŞKA TUTSAK 🚬 BİZE SEN KALA 3

Gülüşlerinde saklı

Sevmek bedel ister...

BÖLÜM 11

Ne var Şahin, nende sürekli ismimi söylüyorsun, hala ezberleyemedin mi? Dizlerimin üstünde dururken koluma baktım. Hafif bir sızı vardı, başımı kaldırdığımdaysa korumaların yaptığı çembere baktım. Şahin elini koluma uzattığında ondan kolumu çekiştirmiştim. "Lütfen küçük çocukmuşum gibi davranma, bir şeyim yok." Böyle merhamet gösterilerini sevmiyordum, altı üstü vurulmuştum. "Vuruldun Mavi, nasıl olduğunu sormam büyük bir saçmalık mı?"

"İlk kez vurulmuyorum tamam mı, hatırlasan ben polisim." Ona gözlerimi devirdiğimde etrafına bakıp kalkmama yardım etti. Rıdvan yaklaşıp onun kulağını bir şeyler fısıldarken gözlerimi kısmıştım. Vurulan benim o değildi, onlar her kimse bu durum beni de alakadar eder. Kısaca bir şeyler söyledikten sonra Şahin gidelim demiştim. Sonunda açık hedef olmaktan uzaklaşarak arabaya binmiştik. Bu durumda ne yapılır ne söylenirdi bilmiyordum ama hala kalbimin deli gibi atmasını hissedebiliyordum. Yalnızca bir dakika gibi kısa bir süre de ayaklarım yerden kesilmişti. Kapı kapandığında Şahin bir yerleri karıştırıp ilk yardım çantasını buldu. Yanıma oturduğunda elindekilerle ilgilenip "Merak etme araba kurşungeçirmez," diyivermişti. Yarım milyonluk bir arabada oturuyordum elbette sağlam olmalıydı. "Küçük bir sıyrık onlara gerek yok."

"Yara nokta kadar bile olsa açık yaraların mikrop kapma olasılığı çok yüksektir Mavi, şimdi bilgiçliği kesip gömleğini çıkar."

"Oldu paşam başka istersen iç çamaşırlarımı da çıkarayım... Bana bak Şahin az önce hayatını kurtardım bana daha nazik olman geriyor. Senin gibi dev bir cüsseye sahip adamı az önce yere devirdim tamam mı?"

"Sen mi?" Bana alaycı şekilde baktığımda canım sıkıldı. Hiçte öyle minnet duyuyor gibi değildi. Hatta öyle silahlı saldırı onu zerre kadar şaşırmış falanda değildi. Bu gibi durumlar onun için doğal bir şey olmalıydı. "Senin iteklemenle ancak sendeyebilirim Mavi, eğer ben olmasaydım sen daha ciddi bir yara alacaktın. Hatırlarsan belinden tutup seni yere doğru çeken bendim." Ne şimdi de ona minnet duymamı mı bekliyordu. Utanmasa ben senin üstüne atladım, diyecekti. Ona tekrar döndüğümde belimden tutup kendine çektiğini hatırladım. Ben yalnızca onu uyarmıştım o da gereken en büyük hamleyi yapıp kendini benimle birlikte yere atmıştı. Bu yüzden yerde onun üstüne düşmüştüm. Bu adamın refleksleri bir hayli güçlüydü. "Söylediklerini kabuk falan etmiyorum. Senin adamalar ayran budalası gibi etraflarına bakarken ben tam zamanında o adamları görüp seni itekledim."

"Neden?" Ney neden? "Neden ölmemi istemek yerine kurtarmak için hamle yaptın, eğer birkaç salise geç hamle yapsaydım bu defa da sen vurulacaktın." Bu adam onu kurtardığımı falan kabul etmeyecekti, aksine ona minnet duymamı bekliyordu. Yine de ona teşekkür ederim falan etmeyecektim. Bugünün yalnızca bir tek kahramanı vardı, o da benim. "Ben bir polisim en az senin kadar reflekslerim kuvvetlidir, ister haydut ol istersen cani, ben yerinde kim olsa hamle yapardım. Aslında niyetim seni uyarıp silahıma davranmaktı ama her ikisi de olmadı, şimdi bana etmediğin teşekkürünü et senin gibi koca cüsseli bir adamı iteklemek bile zor zanaat..." Biraz daha yüksekten bakarsa onu bu defa ben öldürecektim. "Mavi gömleğini artık aç." Adi pislik! Ona sırtımı dönerek tek elimle düğmelerimi açmıştım. Yaralı kolumu ona uzattığımda gömleğimin kolundan çekiştirerek çıkardı. Biraz fazla nazik davrandığını da söyleyebilirim. Ona yüzümü dönmeden kanayan koluma baktım. Bu gerçekten küçük bir sıyrıktı ama kanlar akıyordu.

Şahin ilk yardım yaparken koluma üflediğinde içim titredi. Bu fazla erotik bir davranıştı. Yine başka bir yöne baktığımda eve gidinceye kadar konuşmamaya çalıştım. Eve gittiğimiz anda ahiret soruları sormaya başlayacaktım. Şahin pansumanı mı yaptıktan sonra gömleği geri giyememiştim bu yüzden bana ceketini çıkartıp uzatmıştı. Sonradan vazgeçer gibi bir hareket yaparak ceketini giymeme yardımcı oldu. Ceketinin içinde kedi yavrusu gibi kaldığımda önünü ilikledim. Şahin eline telefonu alıp uğraşmaya başladığında gelen aramaları ret ediyordu. O an onun benim yanımda hiç telefonla konuşmadığını fark ettim. Demek konuşmalarını duymamı istemiyordu.