AŞKA TUTSAK 🚬 BİZE SEN KALA 3

Bölüm 16

Hadi, nerede kaldınız burada ölüp gideceğim. Allah'ım lütfen onları koru lütfen, söz veriyorum bir daha asilik yapmayacağım. Şahin kardeşimi bana sağ salim getirsin ona asla dik başlılık yapmayacağım. Lütfen arık gelsinler, lütfen! Ben duamı tamamlayamadan kapı gürültülü şekilde açılmıştı. Yüreğim ağzımda gelene baktığımda gözlerim kocaman oldu. Yalnızca Şahin vardı, bana bakarken arkasını arıyordum ki hafif kenara çekilince gözlerimden yaşlar akıp gitti. "Ekin!" Ekin başını kaldırdığında kızarmış gözlerini gördüm. "Abla..." Ona kollarımı açtığımda hiç düşünmeden arabaya atlayarak kollarıma girdi.

"Gidelim." Şahin de girdiğinde kapı kapanmıştı ama ona bakacak durumda değildim. Kardeşimin sıcaklığını hissetmek için upuzun sarılıp sonradan yüzünü avuçladım. "Canım... Canım... Canım kardeşim, iyi misin, sana zarar verdiler mi?" Başını olumsuz anlamda salladığında tekrar bana sarılmış bende bal rengi saçlarından öpmüştüm. "Kardeşini ilk gördüğümde yanlış kız diye korkmadım değildi taki kardeşin konuşana kadar..." O laf mı sokmuştu? Ona gözü yaşlı baktığımda bir kez daha burnumu çekiştirdim. Bildiğin ağlak bir kız olmuştum. "Yalan mı, kardeşin görünüş olarak hiç sana benzemiyor."

"Ekin halama çekmiş ondan sarışın ve ela gözlü..." Durmuş ona burada açıklama yapıyordum. Kardeşim benden ayrılmasa da başını ona çevirdi. "Abla bu adam kim, gerçekten senin arkadaşın mı?" Arkadaş mı? İşte buna üzülmüştüm, ben kocasıyım kocası demesini beklerdim. "Evet, güzelim benim uzaktan bir arkadaşım bizi şimdi evimize götürecek." Bana ölümcül bakışlar attığında kaşlarımı çatmıştım annemler bizi bekliyordu.

"Kardeşini yalnızca dakikalar önce birtakım psikopat adamların elinden kurtardım. Ve sen diyorsun bize hiçbir şey olmaz. Ne sanıyorsun o adamların peşinizi kolayca bırakacağını mı?" Ekin korkuyla biraz daha sıkı sarıldığında ona gözlerimi diktim. Öyle bile olsa kardeşimi korkutmaya hakkı yoktu. "Eve gidiyoruz Mavi, kardeşinin güvenliğinden tam olarak emin olduğumuzda evine gidebilir." Ailem ne olacaktı? Bizi bekliyorlar... Biz gidemezsek de mutlaka onlar gelmek isterlerdi. "Babam... Babamı aramam gerekecek."

"Abla... Şimdi arama lütfen şimdi arama benimle konuşmak isterlerse konuşamam." Şahin bana sonra ara dediğinde tamam demiştim. Eve gidince arardım. Kardeşim yol boyunca bana sarılıp sakinleşmeye çalışmıştı. Ben de yol boyunca ona baktım. Teşekkür etmek istesem de dilime gelmiyordu. Bitmek bilmeyen yol sonunda tükendiğinde Şahin bizden önce inip hızla yürümeye başlamıştı. "Abla sen bu adamı nerden tanıyorsun?" Ekin indiğinde eve dikkatli şekilde bakmıştı. "Burada soruları sorması gereken benim Ekin, eve girelim bana uzun bir hesap vereceksin." Sessizliğe bürünürken ona yürümesi için destek vermiştim. Doğruca onu odama çıkartarak yatağa oturmasını sağladım. "Ekin biraz daha iyi misin?" Başını salladığında bakışlarını kaçırıyordu. İçimden bir ses ona hesap sor dese de vicdanım el vermiyordu. "Sen biraz dinlen babamlarla konuşup geliyorum."

"Abla ne olur beni nerde bulduğunuz söyleme..." O kadar da aptal değildim. "Sen dinlen ben konuşup geleceğim." Ekin yattığında üstünü örtüp saçlarından öptüm. Benden sakladığı bir şey vardı ve ben sormaya korkuyorum. Odadan çıkınca elimi kalbime götürdüm. Şükürler olsun ki iyiydi, ona bir şey olsaydı ne yaparım hiç bilmiyorum.

Şahin... Doğruca odasına giderek kapıyı çaldım. Ses gelmeyince aralık kapıyı iteklemiştim. Beni buradan nasıl kovduğunu hatırlayınca yüzüm alevlendi. "Şahin burada mısın?" Ses gelmese de kokusunu alabiliyordum. "Buradayım..." Giyinme odasından konuşuyordu. Hayır, oraya gitmeyecektim. "Seni bekliyorum." Durup ona beklemeye başladığımda gözüm ister istemez yatağa gidiyordu. Şahin ile evlenmiştim ve artık akşam olmuştu. Aramızdaki ilişkinin ne boyutta olacağını da konuşmamıştık ya da konuşmuş muyduk, şu an beynim donuk vaziyetteydi. Şahin üstünü değiştirmiş vaziyette çıkınca ilk olarak teşekkür etmem gerektiğini düşündüm. "Şahin ben her şey için çok teşekkür ederim, bir gün olup da sana teşekkür edeceğim özellikle de seninle evlenip... Yine saçmalamaya başladım, ben çok teşekkür ederim." Kısa netti.