Kar Yanığı (GAY)

[4]

Multimedya: William (7)

Soğuk.
Ciğerlerine nüfus eden bir okyanus gibi içini donduruyordu. Buz gibi bir his damarlarında dolanıyor ve ağzının içinde sanki kocaman bir kütle varmış gibi eriyordu. Benim küçük William'ım.

Kafasının içinde dönüp durdu.
Benim kücük William'ım. Çok güçlü bir omega olacaksın sen.

Yanılıyorsun, diye düşündü.
Ben çok güçsüzüm. Ailemin intikamını alamayacağım. Ash Ebe'yi kurtaramayacağım.

1,5 yıl kadar önce çözüldüğünü biliyordu. Ash ebe olmasaydı şimdiye yaşlılıktan ölmüş olacaktı. Ama o ortalıkta yokken ve artık çözülmesinin zamanı gelmişken, Gerald olmasa bu sefer diğer çocuklardan çok daha küçük kalacaktı. Onu kurtaran Ash ebeydi, onu kurtarmaya devam edense sir Gerald'tı. İkisine de hayatını borçluydu ve durum böyleyken eli kolu bağlı oturmak istemiyordu. Bir şeyler yapmalıydı.

Dönüp durduğu yataktan oflayarak doğruldu. Hiç kimse bilmezken, kendisinin William olduğunu bilmesi içini kemiriyordu. Sir Gerald biliyordu. Melma biliyordu. Ama onu asla teslim etmeyeceklerini biliyordu. Kendisinin bir şeyler yapması lazımdı.

Ya kalkıp gidersem diye düşündü. Onlara lazım olduğumu biliyorum. Bana bir şey yapmayacaklarını biliyorum. Ailem beni kurtarmaya gelecektir.

Ailem diye düşündü. Eskiden olsa onu kurtarmaya geleceklerinden adı gibi emindi. Fakat geçen ay yaşadığı olaydan sonra, gelmeyeceklerini düşünüyordu. Kalbi kırıktı. Kendini bir hiçmiş gibi hissediyordu. Çoğu zaman öyle hissediyordu ama şimdi o his daha da canlıydı. Geçen ay eğitim sırasında birlikte oyun oynayan arkadaşlarını görmüştü. Eklemleri ağrısa da onlara katılmak istemişti. Tanrım, katılmak için can atıyordu hatta.

Sonra 3 aniden durup ona bizimle takılamazsın. Bu oyun sadece birlikte büyümüş, birbirini tanıyan insanlara özel demişti. Kalbi kırılmıştı. Arkadaşlarının ona sürekli hasta olan bir yabancı gibi bakmasını istememişti. Omega olmayı ve hayatını bir evliliğe bağlamayı da kendisi istememişti. Eğer birisine bağlanırsa büyümesi normal bir şiddete indirgenecekti. Her yılda bir yaş. Bu durum ne kadar en çok istediği şey de olsa koşulu evlilikti. Asla evlenmeyecekti. Özellikle tanımadığı bir alfayla evleneceğine hızla yaşlanıp ölmeyi göze alırdı.

Ama arkadaşları onu sadece bu yüzden dışlayacaklar mıydı? Özellikle kendisi onlara ailem derken bunu yaşamak istemiyordu. Ne yaparsa ona hasta bir çocuk yerine 7 gözüyle bakarlardı?

Kararını verdi. Burada mutsuz ve hasta olup bir işe yaramayacağına istediklerini -kendini- verip Ash ebeyi kurtarmak için yola çıkacaktı. Bu gece William, buradan gidiyordu. Ama önce feromonlarını gizlemenin bir yolunu bulmalıydı.

-

"William'ı vermeyi düşünmüyorsun değil mi Gerald?" adam şöyle sinirli bir bakış atarak gözlerini devirdi. "Daha neler?" Melma rahatlayarak "O zaman ne yapacağız?" diye sordu. "Savaşı erkene alırsak çocuklar çok zarar görebilir hatta tanrı korusun ölebilirler bile." adam ne diyeceğini bilmiyordu.

Kafasından, William'ı bulduğu büyücüye tekrar dondurtmak da dahil bir sürü plan geçiyordu. Ama donduramazlardı. Yine geri kalacaktı, hayatı zaten bok gibiydi. Her ay çektiği ağrılar, güçsüz olmasından kaynaklanan dışlanmalar, bir buçuk yıl önce çözüldüğü için her açıdan geriden gelme.

Fakat geçen gün çocuğun eliyle kırdığı buzu unutamıyordu. Nasıl bunu yapabilmişti? Belki de yıllarca buzun içinde kaldığı için gücü yeni yeni geliyordu. Belki de hızlı büyümesinden dolayı geçtikleri her ay biriktirdiği güç, birden vücuduna dolmuştu. Bilmiyordu.