Kar Yanığı (GAY)

[23]

Aşağıda bölümdeki kıyafetler mevcut, mutlaka bakın hayal etmeniz daha kolay olur. Yorumlarınızı bekliyorum aşklarım.

Multimedya: Fred'in Anime Hali
Bölüm şarkısı: Artic Monkeys - Why d' You Only Call Me When You're High

"Semira?'' kaybetmişlik, kaybedilmişliktir. Çaresizliktir.

Fakat senin için değerli olan her şeyi kaybettiğinde korkunu da kaybedersin. Oldukça meyve veren bir ağacın aksak dalında, iki elmadan birisi çürükse çürüğün sağlam olana da yayılması gibi, duygular da birbirini etkiler. Zehirlidirler.

Şimdi üzerindeki şaşalı fakat bir o kadar da zarif duran korseli takımı düzelten William'da dün kendisiyle iletişim kuran kardeşini kaybettiğini düşünüyordu. Kendisini sakinleştirmeye çalışıp derin derin soludu. Aynaya bakarak üzerini son bir kez kontrol ettiğinde Semira'nın ona sadece sinirli olduğu zamanlarda ulaşabildiğini hatırladı. Neden sadece onun zihnine öfkeliyken erişebiliyordu? neden oradaydı? gerçekten sadece yanında olmak için mi kalmıştı?

Yaşadığı bedenin, onunki değil de William'ınki olduğu için öfkeli değil miydi?

İkizine seslenmesine rağmen cevap alamayan Will ulaşmaya çalışmaktan vazgeçerek aynaya arkasını döndü. Sabah kalktığında yanında Aleksi'yi bulacağını düşünürken bomboş bir yatakla karşılaşmıştı. Ve bir de parşömen kağıda yazılmış o notla. Üzerinde; Akşam bir balo düzenleniyor. Masanın üzerine koyduklarımı giy. Birlikte olamayacak olsak da gözümün önünden ayrılmana izin veremem. Gelmelisin çünkü eğlenmeye de hakkın var yazıyordu.

Ardından balonun olduğu salonu en ince ayrıntısına kadar yazmış ve saatini belirtmişti. Will sabahtan beri kendi kendisine bunun münakaşasını veriyordu. Gitmeli miydi? kiminle duracaktı? tek durursa daha çok dikkat çekmez miydi? Aleksi'ye de sinirlenmişti. Kendisini yalnız bırakacaksa neden davet ediyordu ki? davet de etmiyordu aslında, emrediyordu.

Sonra William Fred'i davet etmeye karar vermişti. Akşamüstü odasından çıkmış ve sorup soruşturarak kızıl çocuğun kaldığı yeri bulmuştu. Fred'in Ron'la çıkabilme ihtimali olduğundan reddedilmeyi de göze alarak onu davet ettiğinde, Fred seve seve kabul etmişti.

''Sen neden yurtta kalmıyorsun?'' diye sormuştu Fred ona çocuğun kendisiyle görüşmek için geldiği binayı kastederek. ''Yurt mu? hepiniz burada mı kalıyorsunuz?'' William sorduğu soruya gayet makul bir cevap almıştı. ''Eğitimde gördüğün herkes burada kalıyor.''

Biraz daha muhabbet ettikten sonra bunun bir ayrıcalık olduğunu yeni anladığı odasına gelmişti. Kendisini şanslı hissetmişti. Fakat bu yine de Aleksi'nin onu tek bırakmadığı anlamına gelmiyordu. Will ayrıcalık değil, eşinin yanında olmasını istiyordu.

Odasından çıkmak üzereyken geriye dönerek notu tekrar okuyup konumu bir kez daha içinden tekrar etti. Gece uzun olacağa benziyordu. Daha gitmeden neresi olduğunu unutursa hoş olmazdı.

-

''Gelmişsin.'' gülümseyerek kendisine bakan çocuğa ilerleyip hafifçe omzuna vurdu. ''Hem de benden önce.'' Fred'in takımına baktığında fazla erkeksi olduğunu düşündü. İçinde püskülleri gözüken kendisininkine benzer bir gömlek olsa da üstündeki gri yelekle gizlenmişti. Üzerinde de kendi kabanının benzeri koyu gri, yakalı bir kaban vardı. Bacaklarına oturan pantolonu ve şık ayakkabılarıyla tam alfa bir erkek gibiydi. Fakat Aleksi William'a o kadar erkeksi kıyafetler getirmemişti. Üzerinde aynı Fred'inki gibi beyaz püsküllü bir gömlek vardı fakat kendisininki ne yelekle gizlenmişti ne de ceketle. Ceketi olmasına rağmen şatonun içi fazla sıcak olduğundan çıkartıp koluna asmıştı onu genç çocuk. Altında da siyah yüksek bel bir pantolon vardı. Kendisi bir baloya gitmekten ziyade romantik bir buluşmaya gidiyor gibiydi. Bir kadınla.