{𝑌𝑒𝑛𝑖 𝑏𝑖𝑟 𝑜𝑚𝑒𝑔𝑎𝑣𝑒𝑟𝑠𝑒 ℎ𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒𝑠𝑖.}
Hamileydim!?
𝑂𝑚𝑒𝑔𝑎 = 𝑇𝑜𝑑𝑜𝑟𝑜𝑘𝑖
𝑨𝒍𝒇𝒂 = 𝑩𝒂𝒌𝒖𝒈𝒐𝒖
Yok denecek kadar Text var
Okumanız için Anime'yi izlemeniz gerekmiyor.
T͟A͟M͟A͟M͟L͟A͟N͟D͟I͟
1 ocak 2021 Mpreg #1
20 ş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafların bölümle herhangi bir ilgisi yoktur öylesine koydum çko güzel geldiler zkkxkdkd.
Düğün günüydü! Ve ben heyecandan ölecektim tabii korku da vardı işin içerisinde. Düğün'ü sadece aile arasında yapacaktık, tabii birde birkaç gazateci. Onlara tabii ki gerçeği söylemedik ama herkes merak etmişti neden bu kadar aniden diye.
Hazırlanmak için odaya geçtim, benimle Kaminari ve Touya-nii de gelmişti. Gelinliği giymem için yardım etmişlerdi, sonra kuaför saçımı yapmak için beni oturmuştu. Gelinliğimin bozulması umrumda bile değildi ki zaten bozulmamıştı. Saçım yapılırken bende kendime bakıyordum... Nasıl bu duruma geldim ben?
Saçım bittikten sonra tacımı takıp makyajım yapılıcaktı. Saçım pek uzun sürmemişti, sadece biraz karışık olan saçlarımı taramış ve şekil vermişti ve de tacımı takmıştı.
Makyaj için dudaklarıma biraz parlatıcı ve yanaklarıma allık sürmüşlerdi. Tabii birde far, hafif pembe ve simli bir fardı sanırım ama güzel olmuştum diyebilirim. Kolyemi takıp, birde kirpiklerimi uzatan birşey sürmüşlerdi. Ve bitmişti.
Yanıma Kaminari oturmuştu, karşıma ise Touya-nii.
"Çok güzel olmuşsun Shoto!"
"Teşekkür ederim?"
"Ahh kendini üzme ve tabii ki yorma da tamam mı!?"
"Tamam sakin ol Kami."
"Ah üzgünüm..." hafifçe güldüm ve bana bakan Touya-nii ye ne oldu anlamında bir yüz ifadesi takındım. Kafa salladı, yani bişey olmadı anlamında.
Bir süre sonra annem geldi ve kendi saçını yapmak için kuaför koltuğuna oturmadan önce bana 'çok güzel olmuşsun' diyerek sıkıca sarıldı daha sonra kendi kendine "Ahh gelinliği bozucaktım ne kadar dikkatsizim! "diye söylendi. Yanağımdan öptü ve koltuğa geçti.
...
Saatler yavaş yavaş 19.00 a geliyordu, yani düğünün başlamasına... Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum bile ve tabii bu gelinlikle yürüyebileceğimden bile emin değildim.
Bir süre sonra babam da gelmişti yanımıza bana çok güzel olduğumu ve tabii herşeyi bu kadar erkene getirdiğimiz için üzgün olduğunu söyledi. Ama asıl problem bu değil, ben hala Katsuki-sanın neyi sevip neyi sevmediğini bilmiyorum ama evleniyoruz!
...
Saatler 20.00 a gelince Katsuki-san odaya girmişti. Bana alıcı gözüyle bakmış, çok güzelsin deyip gülümsemişti. Sonra da yanıma oturup telefonunu açmıştı. Bişey diyemedim bile, sanırım o dünden razıydı...
Kabul ediyorum eğer evlenirsem onunla evlenirdim ama daha onu tanımadım bile.
Saat 21.00 olduğunda dışarı çıkıcaktık. Bir kır düğünü gibi olmuştu aslında ama bizim bahçemizde olmuştu. Dışarı çıkmaya hazırlanmıştık, bir adım atar atmaz düşmemeyi umut ediyordum. Topukluları bıraktım gelinlikle yürümek çok zordu.
Dışarı çıktık ve gazetecilerle karşılaştık benim ve Katsuki-sanın resimlerini çekiyor, sorular soruyorlardı. Hiçbirine cevap vermeden hızlıca bahçeye girdik. Merdivenleri çıkarken gelinliğe bastım ve tam düşücekken Katsuki-san kurtarmıştı. Hem utanmış hemde korkmuştum, teşekkür edip yürümeye devam ettim tabii yine düşmeseydim iyiydi. Bu sefer önünden yürüyordum ve arkaya düşmemi engellemişti.
"Bana tutun istersen?"
"Ha-hayır gerek yok"
"Hadi ama sadece merdivenleri çıkarken?"
"Tamam o zaman sadece merdivenleri çıkarken." gülümsedi ve kolumu koluna taktı. Yavaşça merdivenleri çıktık ve bizi bekleyen Bakugou ailesine saygımızı ilettik. Sonra bizi bekleyen diğer aile yani benim aileme de saygınızı iletmiş biraz yukarda olan bizim için ayrılmış yere geçtik.
Düğün bitene dek nerdeyse hiç kalmamıştım yerimden. Sadece tören için kalkmıştım. Normalde işaretleme töreni de olurdu - tabii bazı alfalar bunu dayanamayıp erken yapardı ama çoğunlukla düğün gecesi yapılırdı- ama biz yapmayacaktık. Çünkü bunun daha sonra olmasını istiyordum ve kabul etmeleri beni mutlu etmişti. Ömür boyu onun eşi olucaksam en azından biraz daha kaynaşmış bir şekilde olsun isterim.
~~~
Düğün bittiğinde saat 01. 00 e geliyordu ve çok yorulmuştum. Sadece kendimi yatağa atmak istiyordum ama artık Katsuki-san la beraber kalıcaktık.
Ev olarak daha çok doğayla iç içe bir ev almışlardı. 2 katlı bir evdi ve bizim için çok büyüktü. Tabii bebeğimiz doğduğunda daha iyi olucaktı ama yine de büyüktü.
Yolda uyuyakalmıştım ve sanırım Katsuki-san beni taşıyıp götürmüştü. Ahh gerçekten utanç verici!
Şu hocaların amk ya birsürü canlı ders koymuşlar yb atmam daha zor olucak hü.
