Api Api Miskin
Candra Winata, nyaeta lalaki anu nyamar jadi miskin kusabab manehna hayang neangan babaturan anu teu mandang materi,Candra milu indung bapakna ka Sukabumi lantaran perusahaan bapakna anu aya di Sukabumi keur aya masalah.
Candra pindah ka sakola elit anu aya di Sukabumi,Candra ngaku ka babaturan kelasna yén manèhnatéh asup ka sakola eta teh make beasiswa.Manehna ngubah penampilanna jadi jiga jelema nu teu boga,nu asalna rapih,bersih jadi kucel,nu asalna teu make kacamata jadi make kacamata.Pokonamah manehnatéh berubah jadi culun.
Candra sok jadi bahan bulian disakolana kulantaran penampilanna jeung pedah budak beasiswa.Rata - rata anu sakola didinya téh budak anu boga hungkul.
Candra mangkat sakola,nepi di gerbang manehna bingung ku naon murid - murid naringalikeun wae.Terus manehna nanya kanu papasan jeung manehna " Hei,kunaon ning naringalikeun urang?" Ceuk Candra. Nu ditanya teh malah ningali penampilan si Candra ti luhur nepi kahandap, terus ningali sapedah jiga nu ngejek kitu ningali nateh,si eta budak teh teu ngajawab malahkah indit ngaleos. Candra mikir kunaon eta budak tèh, ditanya téh teu ngajawab. Tuluy maneh na téh ngalanjutkeun leumpangna bari markir keun sapedahna, heg aya awèwè nyamperkeun manehna sabari beunget natéh judes.
"Oh ieu anak beasiswa anyar teh?" Ceuk si awèwè eta bari ningali ti luhur nepi kahandap panampilan si Candra jiga budak nu tadi ditanya. Candra cicing wae api - api teu ngarti maksud awèwè eta. Tuluy si awèwé eta ngomong deui "heh ditanya teh malah cicing wae ",ceuk si awèwè eta. "Santi nggeus we hayu urang ka kelas,teu penting nguruskeun nu kitu mah,cupu",ceuk babaturanna ka si awèwè eta nyaeta santi ngaranna.
Tuluy si Santi jeung babaturanna indit ninggalkeun si Candra sorangan di parkiran. Manehna hèran naha bet aya awèwè sombong kitu pikirna.
Manèhna embung mikiran nu teu pararuguh,Candra tuluy wèh indit ka kelasna. Di kelas Candra sabangku jeung Jaja. Untungna Jaja tèh bageur teu mandang beunghar henteuna,teu jiga babaturanna nulain. Jaja ge nyaeta jelema beunghar,bapama pengusaha indungna mah IRT.
Geus sapoe Candra sakola,manehna geus apal watèuk murid-murid nu aya didieu. Manehna kudu bertahan nepi manehna meunang babaturan anu beneur-beneur babaturan. Walau manehna geus boga babaturan nyaèta si Jaja tea,tapu manèhna can percaya bener.
Candra asup ka kelas,geus aya si Jaja dibangkuna keur maen hp. Candra tuluy ka bangkuna diuk,si Jaja ngalieuk bari seuru tuluy nanya "Candra tugas Matematika engges can?" Ceuk si Jaja. "Ohh engges ja". Ceuk si Candra,bari ngaluarkeun buku bukuna "oh heeh atuh sugan tèh encan" ceuk Jaja.
Kringg...kringg..kringg...
Bel pelajaran ka hiji dimulai,guru-guru di hiji-hiji asup ka kelas muri-murid merhatikeun aya ogè nu hereuy waè,aya nu sare,pokona rupa-rupa. Jiga si Jaja manehnamah tungkul wae ngahereykeun hp,si Candra mah ngaregeupkeun waè naon nu kuguruna dijelaskeun.
Kringg...kringg...kringg...
Bel istirahat disada,murid-murid dikelas bararijil ngahalmbur kaluar kelas,da geus teu kuat lalapar mereun. "Can kanti hayu" ajak si Jaja "hayu" ceuk si Candra tèh. Pas dikantin si Candra aneheun deui da barudak sakola narempokeun wae ka manehna. Tulut manehna nanya ka si Jaja "Ja,kunaon nya barudak ningalikeun waè urang. Urang hayang nanya ti tadi keneh,soalna pas tadi isuk ge urang mangkat tèh naringalikeun kitu". Tanya Candra " Biaaa can sirik,teu bisa jalan jeung nu kasep" jawab Jaja bari jeung heureuy. "Bener Ja. Urang nanya bener bener ." Jawab Candra bari masang beungeut serius. "Ha ha ha kalem Can, maneh pan geus nyaho watek watek murid didieu" jawab Jaja. Candra angguk angguk hungkul,tuluy maranehna indit neangan bangku. "Rek pesen naon can?" Tanya Jaja "saruakeun weh" tembal candra . Tulut Jaja indit mesen ka ibu ibu kantin
