5 years

12

Ένα που μου μίλησε και ένα που μου γύρισε την πλάτη αστραπιαία. Δεν πρόλαβα να της απαντήσω, δεν με νοιάζει και ιδιαίτερα όμως.

Όμως η προσοχή μου αποσπάστηκε από την γνώριμη φιγούρα.

κάτι δεν κολλούσε...αυτη έτρεξε κοντά του , εκείνος πέρασε το χέρι του στον ώμο της , συνοδεύοντας την
δεν με κοίταξε ούτε κατά διάνοια μα είχε ένα χαρακτηριστικό μειδίαμα αποτυπωμένο στα χείλη του.

Σάστισα...

《Ίσως το έκανε επειδή δεν είχε επιλογή, ναι αυτό πρέπει να είναι , αυτοί οι τύποι τον πιέζουν και δεν έχει επιλογή》
Καθησύχασα τον εαυτό μου.

Τότε σηκώθηκα να πάω να βρω τα κορίτσια μα αντί αυτού, αντίκρυ μου είχα το φρικτότερο θέαμα.

Την φιλούσε με πάθος , δεν ήταν κάτι κρυφό, μπορούσες να το αντιληφθείς από χιλιόμετρα.

Πόνεσε αυτό...
Η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα μέσα από τον θώρακα μου.

Δεν άντεξα να δω άλλο και έτρεξα μακριά.
Χωρίς να ξέρω που πάω ή τι να κάνω...
Συνεχίζω έτσι χωρίς προορισμό.

Την τελευταία στιγμή ακούω κάποιον να με φωνάζει αλλά αποφασίζω να μην σταματήσω.

Έφυγα από το σχολείο και έφτασα σε ένα δασάκι λίγο πιο δίπλα.
Λαχανιασμένη επιβράδυνω κοιτάζοντας γύρω μου.

《Ωραία..κανένας εδώ για να με πληγώσει》

Κάθισα στο χείλος από ένα ύψωμα , μάζεψα τα γόνατα μου αγκαλιάζοντας τα με τα χέρια μου

Καυτά δάκρυα ζέσταναν τα μάγουλα μου.
"Μα είχαμε έρθει κοντά, έδειξε ενδιαφέρον. έδειξε ότι νοιάζεται!"

Γιατί
Μικρή λέξη, πέντε γράμματα μόλις
Κι όμως μπορεί να κρύψει τόσα συναισθήματα.

Πόνο, περιέργεια, απόγνωση , εξάντληση.
Όλα τα καθρεφτίζει η λέξη αυτή.

《Γιατί...Απλά γιατί 》μονολόγησα.

《Γιατι μας παρακολουθούν 》

Ξαφνιάστηκα καθώς δεν περίμενα καμία απάντηση.
Εκείνος...

- έχουν καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει, έπρεπε να παίξω τον ρόλο μου μέχρι που εσύ άρχισες να τρέχεις σαν  παιδί και αναγκάστικα να τρέξω πίσω σου γιατί...
έκανε μια διακοπή και κατάπιε.
《Έπρεπε να το είχες καταλάβει! 》
Διέκρινα έναν εκνευρισμό από μεριάς του.

Ένιωσα  ανώριμη.

- συγγνώμη. Δεν ήταν ανάγκη να έρθεις όμως, βάζεις σε κίνδυνο τον εαυτό σου , αν είναι όπως τα λες αυτή η ξανθιά δεν θα το αφήσει έτσι...