5 years

17

Εφιάλτες.
Τι να ' ναι οι εφιάλτες;
αναμνήσεις του παρελθόντος ;
μυνήματα υποσυνείδητα ;
ή μήπως είναι συναισθήματα βαθιά θαμμένα μέσα μας ;

Και όταν βΓαίνουν αληθινά;
Θα αλλάξουν όλη σου την ζωή επιδΙώκοντας να σε στοιχειώνουν ή θα συμβιβΑστείς;

Οι αΝάσες μου κοφτές. Όσο υπήρχε σιωπή τόσο έχαΝαν και τον ρυθμό τους. Το στήθος μου ανεβοκατέβαινε.

Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου στην μέση της νύχτας , ο κορμός μου ανασηκώθΗκε από τον φόβο.

Άλλος ένας απαίσιοΣ εφιάλτης.

Ξάπλωσα ανακουφισμένη δίπλα του, κοιμόταν ήρεμα. 
"Η ευτυχία περιβάλει ολότελα τον χώρο.
Τα έκανε όλα να φαίνονται όμορφα.
Γιατί μαζί του η ζωή ήταν ωραία..."
-η σκέψη πέρασε ταχεία από το μυαλό μου-

《Θα ήθελα να σου εκμυστηρευτώ, πως ότι μου συμβαίνει είναι για μένα πρωτόγνωρο και συνχώρα με για τα σφάλματα που διαπράττω, είναι βλέπεις από την μεγάλη λατρεία που σου έχω..
Τι θα έκανα χωρίς εσένα μου λες ;》 ψιθύρισα στο αυτί του κι σφράγισαν και πάλι τα μάτια μου.

Ξημέρωσε.

Μου φάνηκε ότι δεν είχαν περάσει αρκετές ώρες μα είχε ξημερώσει μια ακόμα ημέρα
Απλώνω το χέρι μου για να ακουμπήσω τον θώρακα του.

ΔΕΝ ήταν δίπλα μου .
Τα νυσταγμένα βλέφαρα μου μισάνοιχτα με ένα βλέμμα απορίας .

"Ποτέ δεν σηκώνεται πριν από μένα, περίεργο..."

Αφού απέσυρα την πιτζάμα μου και κάλυψα το γυμνό κορμί μου με καθημερινά ρούχα, τεντώθηκα αργά και στατικά. 

《Αχιλλέα;》φώναξα. 
Καμία απάντηση. 

Σηκώθηκα μα το αίσθημα της κόπωσης μου ήταν αισθητό, αφού την προηγούμενη νύχτα δεν είχα ήρεμο ύπνο. 

Ήταν Τρίτη , ημέρα φαρμάκων!
Έτσι και πήγα πρώτα στην κουζίνα. 
Τρίβω τα μάτια μου, γεμίζω ένα ποτήρι νερό για συνοδεία των χαπιών μου μόνο που παρατηρώ κάτι που μου τραβάει την προσοχή.

Το παράθυρο που είχα κλείσει την προηγούμενη νύχτα ήταν ανοιχτό και η πρωινή ψυχρά μου προκάλεσε ανατριχίλα. 

"Αμάν αυτό το αγόρι, όλο ξεχνάει! Μια το γάλα έξω από το ψυγείο, μια να πετάξει τα σκουπίδια... καμία μέρα θα ξεχάσει και μένα πουθενά!  " μονολόγησα  αγανακτισμένη .

Περιπλανήθηκα για να δω που είχε παρατήσει το κορμί του.
Αφού είχα δει σε όλους τους χώρους εκτός του μπάνιου, χτύπησα και φώναξα :