#unicode
နောက်တစ်နေ့ ရောက်လာပေမယ့် မနေ့က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို Chaeyoung မေ့မရပေ အကြိမ်ကြိမ် ပြန်တွေးမိနေသည်
အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုသာ ဖြစ်လိုက်ဖို့ အပြင် သူမဆိုင်ကို Lisa ထပ်မလာဖို့ သူမရှေ့ Lisa ပေါ်မလာဖို့ဘဲ Chaeyoung ဆုတောင်းနေမိသည်
Chaeyoungရဲ့ ဆုတောင်းတွေ ပြည့်သွားပုံရသည် နေ့လည်စာစားချိန် ကျော်သွားတာတောင် Lisa ရောက်မလာပေ
ပုံမှန်ဆို နေ့လည်စာစားချိန် ရောက်ရင် Lisa နေ့လည်စာတွေနဲ့ ရောက်လာတတ်တယ်လေ ခုတော့ Lisa နေ့လည်စာစားချိန်ကျော်သွားတာတောင် ရောက်မလာပေ
ညရှစ်နာရီထိုးသွားပြီမို့ Chaeyoung ဆိုင်ပိတ်ဖို့ ပြင်လေသည်
Leo Oppaကလည်း ပြန်မလာသေးသောကြောင့် Chaeyoung တစ်ယောက်တည်း ညစာစားရအုံးမည်
Chaeyoung ဆိုင်ရဲ့မီးတွေ ပိတ်နေစဥ် တံခါးဖွင့်သံကြားရသည်
"တောင်းပန်ပါတယ် ဧည့်သည်...ဆိုင်ပိတ်သွားပါပြီရှင့် "
Chaeyoungမှာ ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့ သူကို မကြည့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်
"Chaeyoung. ....."
Chaeyoung တစ်ယောက် အသံကြားတာနဲ့တင် ဘယ်သူမှန်း သိသွားပြီလေ မနေ့က သူမကို ပြန်ပေးဆွဲဖို့ ကြိုးစားသူက ဘာမှမဖြစ်သလို ရောက်လာပြန်ပြီ
"ဘာလာလုပ်တာလည်း "
Lisaကို မျက်စောင်းထိုးပြီး Chaeyoung မေးလိုက်သည်
"မနေ့က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စအတွက် တောင်းပန်ချင်လို့ပါ...."
"အခုချိန်တော့ ရှင့်ရဲ့ တောင်းပန်မှုကို လက်ခံသင့် မခံသင့် မသိဘူး....."
Chaeyoung ပြောပြီး သူမ အိတ်ကို ကောက်လွယ်လိုက်သည်
"ဆိုင်ပိတ်ပြီမို့ ပြန်ပါတော့ Madam. ....နောက်နေ့မှ ပြန်လာရင် ပြန်လာ...ပြန်မလာလေ ကောင်းလေဘဲ"
Chaeyoung ပြောပြီး Lisaကို ဖြတ်ကျော်သွားပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်သွားသည်
သို့သော် Lisa က သူမ လက်ကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်
"မင်း ငါ့ကို လျစ်လျူရှုလို့ မရဘူး "
