The softness of snow

Part 9

Zawgyi :

"ျမႇားကို မ်က္လံုးနဲ႔ အရမ္းကပ္္မထားပါနဲ႔ မင္းသမီး"

စကားသံဆံုးေတာ့ မင္းသမီးက ျမႇားကိုရုတ္သိမ္းကာ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လာသည္။

တစ္ခုခုကိုအလိုမက်ေတာ့သည့္အတိုင္း နႈတ္ခမ္းတို႔ကိုအနည္းငယ္ဆူကာၾကည့္လာသည့္ မင္းသမီးမွာ အသဲယားဖြယ္ျဖစ္သည္။

" ပစ္မွတ္ကိုတည့္တည့္ခ်ိန္ပါလဲေျပာေသးတယ္ မ်က္လံုးနဲ႔ကပ္မထားနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုခ်ိန္္ရပါ့မလဲ ေသနာပတိႀကီးရဲ႕"

စကားမွာ ရယ္စရာပါသြားသည့္အလား လီလီဟာ အျမင္ကတ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း ေျခလွမ္းတို႔ကို ေရွ႕တိုးလာခဲ့သည္။

အနားကိုေဘးတိုက္လာရပ္ၿပီး ျမႇားအိမ္ကိုင္ထားသည့္ လက္ေပၚကို ထပ္ကာကိုင္လာရင္း
ျမႇားတံေလးတင္ကာခ်ိန္ထားေသာလက္ကိုလဲ က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ကာ မ်က္၀န္းမ်ားက ပစ္မွတ္ကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ဤကိုယ္ရံေတာ္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေန ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္။

" ဒီလိုခ်ိန္ရပါမယ္မင္းသမီး စစ္ေရးမွာသံုးတဲ့လက္နက္ဆိုတာ လူကိုကာကြယ္သလို လူကိုဒုကၡေပးတတ္တဲ့အရာမလို႔ သူ႔ကိုအႂကြင္းမဲ့မယံုလိုက္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳး ျမႇားတံကို လက္ေမာင္းနဲ႔တစ္တန္းထဲမွာထားၿပီး ပစ္မွတ္ရဲ႕ အကြာအေ၀းကို ခံစားခ်က္နဲ႔မွန္းဆရပါမယ္ ေလစုန္ေလဆန္ကိုခံစားၾကည့္ၿပီး အတတ္နိုင္ဆံုးျမႇားတံကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထားနိုင္ၿပီဆိုမွ "

ပစ္လႊတ္လိုက္သည့္ ျမႇားတံက ပစ္မွတ္အလယ္တည့္တည့္ကိုထိသြားတာေၾကာင့္ ၿပံဳးမိလိုက္ရင္း မင္းသမီးေလးကိုၾကည့္မိခ်ိန္ ႏူးညံ့သည့္ မ်က္၀န္းကေလးနွင့္ထပ္မံဆံုဆည္းရျပန္သည္။

ဤမ်က္၀န္းနက္မ်ားနဲ႔ဆံုေတြ႕တိုင္းမွာ
အခ်ိန္ေတြဟာ ရပ္တန္႔သြားသလို ေလျပည္ေလးေတြ တိုက္ခတ္လာသလို ပန္းပြင့္ေလးေတြ ပြင့္လာသလို
လိပ္ျပာေလးေတြပ်ံ၀ဲေနသလို ရင္ဘတ္ႀကီးပဲေပါက္ထြက္ေတာ့မလို နွင့္ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုကိုခံစားရပါသည္။

စကားေျပာခ်ိန္မွာ လႈပ္ရွားေနတတ္သည့္ နႈတ္ခမ္းကေလးက ေကြးသြားသည့္တိုင္ေအာင္ ၿပံဳးလာသည့္ ဒီအၿပံဳးမွာ ေပ်ာ္၀င္သြားခ်င္ေလာက္သည္ အထိေႏြးေထြးမႈကိုခံစားရေပမဲ့ အၿပံဳးေနာက္က ကပ္ပါလာသည့္ စူးရွရွမ်က္၀န္းမ်ားကေတာ့ ၾကာၾကာရင္မဆိုင္ရဲစရာျဖစ္သည္။