Part 12

1.8K 195 15
                                    

Zawgyi :

'ဟက္ခ်ိဳး'

စာၾကည့္တိုက္မွာ စာဖတ္ေနရင္းနွာေခ်လိုက္မိေတာ့ ေရွ႕တည့္တည့္က ၾကည့္ေနသည့္လီလီက မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာၾကည့္လာသည္မို႔ ညေနကစကားနားမေထာင္မိသည့္အတြက္ စိတ္မဆိုးေစရန္ ရယ္ျပလိုက္ရသည္။

"အေဆာင္ျပန္ၾကရေအာင္ပါ မင္းသမီး "

တည္တည္ၾကည္ၾကည္နွင့္ မင္းသမီးလို႔သံုးနႈန္းလာသည့္ အသံုးအနႈန္းအရ ဤေသနာပတိေလး စိတ္ေကာက္သြားေလၿပီဆိုတာ သိလိုက္တာမို႔ ဖတ္ေနသည့္ စာအုပ္ေလးေလးကို စင္ေပၚျပန္တင္ထားခဲ့ၿပီး စာဖတ္ရင္ျဖစ္ေစ အေရးႀကီးသည့္အရာတစ္ခုခုမွတ္ရင္ျဖစ္ေစ သံုးေနက် စာအုပ္ေလးကိုပိတ္ကာ လီလီဆီကို အၿပံဳးကေလးနွင့္ လွမ္းေပးလိုက္သည္။

"ေရာ႕ လီလီ သြားရေအာင္"

စာအုပ္ေလးကမ္းေပးရင္းမင္းသမီးေလးက ၿပံဳးျပေနသည္။

တကယ္ပါ ဘယ္လိုလူမ်ိဳး ဤအၿပံဳးကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ဆိုးရက္နိုင္ပါမည္နည္း။
ဤမင္းသမီးေလးဟာ တကယ္ပင္လည္လြန္းပါသည္။

စာၾကည့္တိုက္ကျပန္လာၿပီး ဥယ်ာဥ္ေတာ္ဘက္ကိုကျဖတ္ခ်ိန္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ဘက္ကိုလာေနသည့္ မယ္ေတာ္နွင့္ဆံုေတြ႕သည္။

"မယ္ေတာ္ "

"သမီးေတာ္ေလး လီဆာလဲပါတာကိုး ဒါနဲ႔ အထိန္းေတာ္ေတြေရာ "

မိဖုရားႀကီးကို ေခါင္းငံု႔ၿပီးအရိုအေသေပးေတာ့ စိတ္လိုလက္ရၿပံဳးျပလာသည္။
မိဖုရားႀကီးရဲ႕ အၿပံဳးဟာ ေယာင္းၿပံဳးေနက်အၿပံဳးလိုမ်ိဳး သိပ္ကိုလွပပါသည္။သိုေသာ္ ေယာင္းအၿပံဳးရဲ႕အလွကိုမမွီပါ။

"အထိန္းေတာ္ေတြမေခၚခဲ့ဘူးမယ္ေတာ္ လီဆာနဲ႔အတူ စာၾကည့္တိုက္ကျပန္ခဲ့တာ မယ္ေတာ္က ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲကို တစ္ေယာက္ထဲ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္တာလား"

"အရင္ကေတာ့ သမီးေတာ္ရဲ႕ခမည္းေတာ္နဲ႔ ေလ်ွာက္ျဖစ္တယ္ ခမည္းေတာ္မအားရင္ မင္းသားေတြနဲ႔ေလ်ွာက္ျဖစ္တယ္ အခုေတာ့ မယ္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲေပါ့"

"သမီးေတာ္ေရာက္ေနၿပီမဟုတ္လား မယ္ေတာ္နဲ႔အတူတူလမ္းေလ်ွာက္ေပးမယ္ "

The softness of snow Where stories live. Discover now