Kanus a Kaha? (Cebuana Series #2)

2

"Hoy okay ka lang?"

"Mukha ba akong hindi okay?"

"Tinatanong nga kita tas tatanongin mo rin ako, buang ka ba?"

I sighed.

Napansin nga ni Abby ang pagiging matamlay ko. Pa'no ba naman kasi e nagpaparamdam na naman siya. Ghost ka boi?

"Uy nga pala, hindi naman sa chismosa ako 'no pero habang naliligo ka kasi kanina pumasok ako sa kwarto mo para kunin 'yung hiniram mong perfume sa 'kin tas biglang nag vibrate 'yung phone mo tas nag pop up 'yung name niya--"

"Alam ko! Alam ko Abby!"

"Oh tapos? Nireplyan mo?"

Umiling ako.

"Mabuti naman. So hindi ka na pala marupok?" Sabi niya sabay tawa.

"Nakakatawa 'yun?"

"Ana bitaw ko,"

(Sabi ko nga)

Kaagad kaming napabaling ni Abby sa may pinto nang bigla itong bumukas.

"Brian--"

"May naghahanap sa 'yo,"

"Sa 'kin?" Abby asked while pointing herself.

"Hindi, ikaw." sabi niya at bumaling siya sa direksyon ko.

"S-sino?"

Yati don't tell me siya?

"Hindi ko kilala tas nong tinanong ko kung anong pangalan niya, ayaw niya namang magpakilala."

Alright! Alam ko na kung sino.

Kaagad naman akong tumayo mula sa pagkaka upo ko sa swivel chair at lumabas na ng silid. Dire-diretso lang ang aking lakad hanggang sa nasa labas na ako ng paaralan.

Asa kaha?

Inilibot ko ang aking paningin at nakita ko siya sa may parking lot. Nakasandal sa kotse niya habang may dala dalang bouquet.

Kaagad akong bumaba sa may hagdanan at naglakad papunta sa direksyon niya nang naramdaman na niya ang aking presensya ay napalingon kaagad siya sa aking direksyon at inayos ang sarili.

"I'm sorry if I--"

Hindi na niya natapos ang kanyang sasabihin nang bigla kong hinalik ang aking palad sa kanyang pisnge.

Nanlaki ang kanyang mga mata sa gulat. Pati na rin ako. Sobrang lakas ng pagkakasampal ko sa kanya. Halatang may halong galit. Pero okay lang. He deserve it anyway.

"How dare you! Ang kapal pa talaga ng mukha mo 'no at may gana ka pang pumunta rito. Pinapahiya mo lang ang sarili mo Nathan!"

"Look Stella, I really am sorry. 'Yung nakita mo--"

"TAMA NA NATHAN! WAG MO NANG IPAALALA PA! 'YUNG GABING YUN? 'YUNG GABING GINAWA MO 'KONG TANGA? GINAWA MO 'KONG DESPERADA SA HARAP NG MARAMING TAO! IKINAHIHIYA MO PA NGA AKO DIBA?"

"Look I'm sorry I was drunk--"

"SHUT THE FUCK UP! DRUNK? TALAGA?" bakas sa aking boses ang pagiging sarkastiko.

"'WAG MO NGANG GAWING ALIBI 'YUN! KASI KITANG KITA SA DALAWANG MATA KO NATHAN NA NASASARAPAN KA!"

"I'm sorry," he murmured then he looked down. "Please forgive me Stella. I didn't mean it. It was a mistake--"

I chuckled.

"ULOL! MISTAKE MO MUKHA MO! TINAPOS KO NA NONG GABING 'YUN KUNG ANO MAN ANG MERON TAYO NATHAN! KAYA WAG KA NANG MAGPAKA DESPERADO RIYAN KASI KAHIT LUMUHA KA PA NG DUGO, HINDING HINDI NA KITA BABALIKAN." I said then I walked out.