12

49 11 2
                                    

Kelimeler boğazıma düğümlendi. Selim'in o bakışları altında yerin dibine giriyordum sanki. Bu soruyu hiç beklemiyordum. O an ne yaptığımı bilmeden bir anda gelen bir refleksle , Selim'in elindeki kutunun kapağını kapattım ve ,"Otur." dedim. Selim şaşkın bakışlarıyla karşıma oturdu. "Selim bak , ben saf değilim anlıyor musun ? Elifle ne halt yediğiniz cidden umrumda değil ama .... O ev meselesini bana açıklamadığın sürece , senin yüzüne bir daha bakmam !" dedim . Gözlerim dolmuştu ama fark ettirmemem gerektiği için , ona bakmayı sürdürürken elimle hafifçe gözyaşlarımı sildim.

Selim çok şaşırdığı belli bir halde elimi tuttu ve , "İkimizin evi.." dedi. Bu iki kelimeyi duyduğumda sevinçten ağlayabilirdim. Yüzümdeki gülümsememi saklayamadan , "evett" diye bağırarak yanına gittim ve boynuna sarıldım Selim'in. Her şeyiyle kendimi prenses gibi hissettiğim gecenin sonunda evlerimize gitmek için restoranttan çıktık. Kumsalda yürürken elimdeki yüzüğe baktım ve gülümsedim. Karanlık havaydı ama , sanki parlıyordu yüzük ışıl ışıl ve ben onu her ince ayrıntısına kadar görebiliyodum. O sırada Selimin sesiyle irkildim. "Bana gelsene" dedi. Sarhoşluğumun vermiş olduğu salaklıktan olsa gerek , "Olur tabiki aşkım" diyip dudaklarına yapıştığımın farkında bile değildim.

Evine gittiğimizde ancak kendime geldim.Bizimkinden daha lüks , çok hoş bir evi vardı. 3 katlı olması da cabası. Salonda modern iki küçük , ikide büyük beyaz koltuk vardı. Televizyon duvara montelenmiş ve kocamandı fakat altındaki modern ünitede unutulmamıştı. Selim , "Senin uykun mu geldi melek ?" diyip belime sarıldı , ve bende başımı omzuna koyup ,"Evet" dedim sakince. Selim tek koluyla beni belimden sarıp bir üst kata çıkardı. Bir sürü oda kapısının olduğu uzun koridorlu 2. katın , 2. kapısını açtı. Siyah örtülü yatağı , Beyaz modern bir dolabı vardı. Klasik ve modern görünüyordu. Kendimi yatağa attım ve, "Sen gelmiyor musun ?" diye sordum. "Bir duşa giricem daha sonra yatarım sen beni bekleme."

Bu cevabından sonra "Peki nasıl istersen." diyerek gülümsedim ve gözlerimi kapattım. Selim , "Üşürsün üstünü ört." dediğinde de gözlerimi açmadan üstümü örttüm. Sabah uyandığımda kendimdeydim. Hemde fazlasıyla. Bu nedenden olsa gerek aklıma gelen ilk şey , Ryan oldu. Odada Selim yoktu. Hemen kalktım ve odadan çıkıp , "Selim?" diye bağırdım hafifçe. Alt kattan bir ses geliyordu. Merdivenlerden yavaş yavaş indim ve Selim'in telefonla konuştuğunu gördüm. Selim duyduğum son sözlerinde , "Hallettik sorun yok." diyordu.

Yanına geldim ve telefonu kapattığında , "O kimdi ?" diye sordum bir bardak su koyarken. "Arkadaşım , Emre. Şu evlilik işini falan konuştuk." dedi ve gülümsedi. Tekrar aklıma Ryan gelince Selim'e , "Selim benim gitmem lazım şimdi beni merak ederler , Berk'le de bir şey konuşacaktık ." dedim ve bir öpücük kondurup kapıya ilerledim. Kıyafetlerim üstümde yatmıştım onun için hemen çıkabilirdim. Selim , "Dur bekle ." dediğinde arkamı döndüm ve "Efendim?" anlamında başımı salladım. "Gel iki dakika seninle bir şey konuşmam gerek."
Yanına yaklaştım ve , "Sen iyi misin ? Noldu ?"

Selim konuşmaya başladı , "Ben...Ben batıyorum. Biliyorum bunu duymaktan hiç ama hiç hoşlanmıyacaksın ama bir aralar kumar oynuyordum. Büyük bir para kaybettiğimde kaçtım. Buraya geldim. Ama beni buldular paramı istiyolar. Bu evi ve diğer tüm şeyleri bütün paramla aldım. Ve şuan bu evi satmama bile izin vermiyolar çünkü evimi 2 gün sonra alacaklarını ve evin fiyatını da borç paramdan saymayacaklarını söylediler. Eğer evden çıkmassam beni öldürebilirler. Ve para için de 2 hafta zaman verdiler. Param yok , eskiden bi fabrikam vardı ama artık yok çünkü battık. Babam desen bana asla yardım etmez onunla aramızı biliyosun. Yardıma ihtiyacım var Deniz. Hemde çok acil."

Ona öylece bakakalmıştım. Selim , "Konuşmıyacak mısın Deniz ? Bak biliyorum... Ama..." Onu , "Ne kadar para ?" diyerek susturdum. Hafifçe , "500.000" dedi. "Ben...Ben...Selim üzgünüm ama benim bu kadar param yok. En fazla 10.000'im vardır herhalde. Selim çok üzgünüm..." Selim'in rengi atmıştı. "Biliyorum biliyorum... Üzülme esas ben üzgünüm böyle bir şey istediğim için..."

PerdelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin