Η Τελευταία Μας Φορά

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΑΖΙ

Η ψυχολόγος με πλησίασε!!

-Καλησπέρα εσυ είσαι η Δροσοσταλίδα σωστά;

- Ναι εγω είμαι, καλημέρα

- Εγώ είμαι η Βίλμα η ψυχολόγος σου

Είπε και κάναμε χειραψία..μετά άρχισα να της εξιστωρώ ότι είχα περάσει στην ζωή μου ως τότε, εκείνη λοιπόν μου είπε.

- Πρέπει να ηρεμήσεις αρχικά βαθιές ανάσες και θετική σκέψη

- Προσπαθώ αλλά μου είναι τόσο δύσκολο αυτό

- Το ξέρω είναι δύσκολο αλλά πρέπει να το κάνεις, αυτός θα πάρει σιγά σιγά ότι του αξίζει εντάξει;

- Το ελπίζω αυτό, αλλιώς θα τρελαθώ

- Ακουσέ με σε παρακαλώ πολύ εγω θα είμαι εδώ ότι χρειαστείς εντάξει; πάω να δω για το εξιτίριο σου..

- Όχι..όχι μην με αφήνετε μόνη μου φοβάμαι..

- Ηρέμησε κορίτσι μου σε λίγο θα είμαι πίσω..

Είπε η Βίλμα και έφυγε..μετά απο λίγο μια νοσοκόμα μπήκε στο δωμάτιο..πολύ περίεργο πρώτη φορά την βλέπω εδώ..μου χαμογέλασε σατανικά και με πλησίασε..

- Τι θέλεις απο εμένα εε;

- Ηρέμησε ήρθα για την αγωγή σου..

- Ποία αγωγή;; εγώ δεν παίρνω κάποια αγωγή..

Τότε έβγαλε μια σύριγγα και πριν προλάβω να αντιδράσω μου την κάρφωσε στον ώμο και κοιμήθηκα..όταν ξύπνησα βρέθηκα σε έναν άσχημο χώρο παλιό και βρομερό..τότε εμφανίστηκε μπροστά μου ο Αντρέας σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο.. Τρόμαξα,τρόμαξα πολύ..

- Κοίτα,κοίτα το αγόρι σου πως με κατάντησε, ευτυχώς σύντομα θα είμαι και πάλι στα πόδια μου..

Είπε και με πλησίασε, πήρε το κινητό του και κάλεσε τον Ζήση.

- Ναί ποιος είναι;

- Φρόντισε τι θα του πείς αλλιώς πέθανες..

Μου είπε ψυθιριστά..

- Ζήση μου

Είπα κλαίγοντας και εκείνος με χαστούκισε..

- Δροσοσταλίδα μου;; καρδία μου είσαι καλά;;

Ωστόσο ο Αντρέας μου έδινε οδηγίες ως προς τι να πώ..

- Ζήση μου..είμαι καλά είμαι ασφαλής..σε πήρα για να σου πω..πώς δεν πρέπει να ανησυχείς για εμένα.. γιατί θέλω να χωρίσουμε..δεν σου αξίζω Ζήση.. λυπάμαι πρέπει να χωρίσουμε θα είναι το καλύτερο για όλους μην με ψάξεις δεν είμαι στην Ελλάδα..αντίο..

Είπα και ο Αντρέας μου έκλεισε το τηλέφωνο.. Ο Ζήσης πληγωμένος πλέον για 1 εβδομάδα είχε κλειστεί στον εαυτό του, η Βίλμα όμως τον βρήκε και του εξήγησε ορισμένα πράγματα,έτσι άρχισε να με ψάχνει.. Έναν μήνα μετά και η ζωή μου είναι απαίσια..περνάω τραγικά ο Αντρέας με χτυπάει, όταν θελήσει με ρίχνει στο κρεβάτι βασανίζοντας με..δεν την θέλω την ζωή μου ποία..τι θα κάνω πως θα ξεφύγω;; Ευτυχώς ο Αντρέας κοιμάται..κατάφερα φύλαξα ένα απο το υπνοτικό που πήγε να μου δώσει και το έριξα στο ποτό του..Ξαφνικά ακούω αυτοκίνητα πολλά απ' έξω..Αχχ μακάρι να βρήκαν..Πόρτες σπάνε η αστυνομία εισβάλλει μέσα και πιάνει τον Αντρέα που μόλις είχε ξυπνήσει..Ωστόσο εγώ βλέποντας τον Ζήση λυποθιμάω..

Καλησπέρα!!Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο!! <3