Τώρα ξέρω... ή όχι;

143 4 4
                                    

[...]

Μετά από λίγο μου ξαναμίλησε.

Α: Τι θες;

Λι: Έλα να αλλάξεις για να-

Α: Όχι.

Κοκάλωσα.

Λι: Τι; Αφού-

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.

Λι: Τι; Αφού-

Α: Εγώ τελείωσα.

Έμεινα... Δεν ήξερα τι να κάνω.

Λι: Άνα τι λες;

Α: Αυτό που άκουσες. Εγώ τελείωσα με όλο αυτό!

Ακουγόταν νευριασμένη και προφανώς εγώ έφταιγα γι'αυτό.

Λι: Δε μπορείς να σταματήσεις τώρα. Όχι μετά από αυτό που έγινε χθες.

Α: Δε με νοιάζει! Εγώ σταματάω!

Λι: Αν είναι επειδή είπα ότι η κοπέλα στη μηχανή μου ήταν η κοπέλα μου τότε συγνώμη. Είχα νευριάσει με όλους να με ρωτάνε και να με ξανά ρωτάνε το ίδιο πράγμα που απλά μου βγήκε να πω αυτό.

Α: Και δηλαδή για να καταλάβω, επειδή εσύ είχες νεύρα έπρεπε να την πληρώσω εγώ;

Λι: Άνα-

Α: Ξέρεις πόσο μεγάλο προβλήματα μου δημιούργησες;! 

Λι: Συγνώμη... 

Α: Λιάκο... Σταματάω...

Λι: Άνα...

Αυτήν τη φορά όμως δεν πήρα απάντηση.

Λι: Άνα!... ΑΝΑ!

Α: Τι θες γαμώτο;!

Αυτήν τη φορά για κάποιο λόγο η φωνή της έτρεμε.

Λι: Κατέβα κάτω... Σε παρακαλώ... Μη με κάνεις να έρθω εγώ εκεί.

Και πάλι σιωπή. Αυτήν τη φορά νόμιζα πως θα μου το έκλεινε.

Α: Εντάξει.

Κι εκεί μου το έκλεισε απότομα. 

.

.

[Άνα]

Α: Κυρία...

Είπα με χαμηλή αλλά νευριασμένη φωνή. Στεκόμουν μπροστά από την μισάνοιχτη πόρτα της τάξης κοιτώντας την καθηγήτρια, η οποία καθόταν στην έδρα της.

Η ΣυγγραφέαςWo Geschichten leben. Entdecke jetzt