Η Συγγραφέας

Αδιέξοδα και λύσεις

Μετά την ψηφοφορία που έγινε στο Instagram, αποφασίσατε πως αυτή ήταν η καλύτερη φώτο για το εξώφυλλο του βιβλίου μας. Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε!

Ας πάμε τώρα στο παρτ...

[Λιάκος]

Μπούκαρα μέσα στο δωμάτιο του Μύριου κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Μ: Να σου πω.

Ψιθύρισε.

Μ: Αυτή είναι;

Προφανώς και αναφερόταν στην Αναστασία αλλά και πάλι...

Λι: Δεν είμαι σίγουρος...

Είπα λίγο απογοητευμένος.

Μ: Τι εννοείς;

Λι: Εννοώ πως δεν είμαι πλέον σίγουρος αν είναι αυτή ή αν κάνω κάποιο λάθος.

Μ: Γιατί;

Φώναξε ψιθυρίζοντας και με κοίταξε περίεργος.

Λι: Διότι πρώτων είναι το όνομα.

Το σκέφτηκε καθώς μιλούσα.

Λι: Κι επίσης...

Μ: Τι άλλο;

Δίστασα για λίγο καθώς το σκεφτόμουν κι εγώ.

Λι: Δε ξέρω... Μέχρι στιγμής μου έχει θυμίσει αρκετές φορές τον τρόπο με τον οποίο μίλαγε η Αναστασία αλλά σε κάποια άλλα σημεία... Είναι... Είναι λες κι έχω μπροστά μου άλλο άτομο...

Μ: Και τότε γιατί την έβαλες να σου κάνει ιδιαίτερα;

Λι: Τι γιατί ρε βλάκα; Δεν άκουγες τι σου έλεγα χθες;

Έξυσε τον σβέρκο του καθώς χασμουριώταν.

Μ: Να υπενθυμίσω πως μέχρι να πιω καφέ δεν λειτουργώ...

Αναστέναξα λιγάκι ενοχλημένος.

Λι: Σου είπα πως ήθελα να την τεστάρω. Να δω αν είναι όντως αυτή που λέει.

Μ: Ρε φίλε... Δεν είχες προλάβει ούτε μια μέρα να πας στο σχολείο κι αμέσως πίστεψες πως την βρήκες;... Σαν πολύ εύκολο δεν είναι όλο αυτό;

Λι: Τι;

Μ: Να... Κάτι δε μου κολλάει σε όλο αυτό. Πολύ εύκολα βρήκες αυτό που έψαχνες. Δε χρειάστηκε ούτε τρέξιμο ούτε όμως βρήκες καμία παγίδα...

Λι: Και τι ήταν για να βρω παγίδα ρε; Κυνήγι θυσαυρού;

Μ: Μόνο έτσι δεν το έχεις παρουσιάσει ακόμα αλλά τέλος πάντων... Δε ξέρω ρε φίλε... Απλά κάτι δε μου κολλάει...