5. Bölüm

156 30 5
                                    

Hatice Ekin'den

Sadece bomboştu. Ama onları görmüştüm . Hayal değildi . Görmüştüm . Koşarak salıncağa doğru ilerledim. Ama yoklardı. Şoktaydım. Ben nasıl birşeyin içindeydim . Ağlayarak Yaren 'e baktım . Oda ağlıyordu ve şaşkındı . Herşey üstü üstüne geldi ve kendimi manyak gibi hissediyorum. Yaren güçlükle elimi tuttu . Kalkmamı işaret etti. Bir cafe'ye doğru ilerledik. İçeri girmek için kapıyı ittirdik. İçerisi sımsıcaktı. Mini taburelere oturduk. Bir garson yanımıza gelip " ne istersiniz efendim ?"diye sordu . Yaren " sıcak çikolata?" Diyerek bana baktı . Bende onayladım başımla . Artık bu kadarı fazlaydı. " Yaren herşey üstü üstüne geldi . Bayıldıktan sonra hemen kısa sürede yanında bulundum ve senin yanındaydım, sonra o rüya kurt simgeleri ve iki çocuk en sonuncusu da daha ilginçti onları o parkta tekrar gördüm . " Dediğimde Yaren yine bı tuhaftı . Gözlerinin rengi siyahın tonları değildi . Yanlış görüyor olmalıydım. "Herşeyi anlatıcam. Sadece geceyi bekle. " Deyip garsonun elinden sıcak çikolataları aldı. Birini bana uzatarak ikimizde içmeye başladık. Parayı ödeyip çıktık. İleride bir mağazaya girip kendimize biseler aldık. Gün sonunda tekrar taxiye binip eve gittik . Yine çok sessizdik. Bana ne anlatacaktı. Çok merak ediyordum. Eve geldiğimizde ikimizde sıra ile duşa girip çıktıktan sonra yaptırdığımız dönerleri yedik. Herşeyi kaldırıp sessizce oturup bekledim. Yaren ' de elini yıkayıp yanıma oturdu. Saat 23.55 ti. Kapı zili çaldı . Kim gelebilirdi ki bu saatte. Yaren bana bakmadan kapıya doğru ilerledi. Postacı felandır heralde, diye düşünürken kapıda gördüğüm o kişi ile şoktaydım . İçimden bir küfür savurdum . Bu oydu , onlardı . Şaşkın şaşkın onları izliyordum . Yaren onlara oturmalarını işaret edip sonrada kendisi yanıma oturdu. Çocuklar dan biri tam "Hatice biliyoruz herşey- " derken kalkıp balkona çıktım. Onları tanımıyordum rüyalarıma giriyorlardı ama hazır mıydım bunları birşeyleri dinlemeye bilmiyordum. Hava buz gibiydi geceydi şehirde hiçbir ışık yoktu bitek dolunay aydınlatıyordu. Aya'a bakıp derin bir nefes alıp verdim o sırada ağzımdan buhar çıkıyordu . Bi anda soğuk havada tenimde sıcak bir nefes hissettim. Arkamı döndüğümde oydu.

Aras Asil'den

Bir yere gitmesini engelleyerek iki kolumu balkon demirine yasladım . Gözümü onun siyah gözlerine diktim . O ise yere bakıyordu ve ağlıyordu . " B-bırak beni sen kimsin ?" Dedi kısık ve titrek bir sesle. " Herşeyi anlatmak için zamana ihtiyacımız var ve senin uslu bir kız olman gerekiyor." derken sıcak nefesimi ona üflüyordum. Boyu benimkinin yanında kısaydı bu yüzden boynumu eğmek zorunda kaldım . " Çekil artık " dedi. Bi süre daha yüzüne bakıp çekildim . İçeri geçmesine izin verdim . Bende arkasından ilerledim. Dışarısı gerçekten buz gibiydi. Balkon kapısını kapatıp Bora'nin yanına oturdum. Bora gözleri ile 'konuştunmu?' diye soruyordu. Bende başımla onayladım. Bora ona elini uzatıp " Merhaba Hatice ben Bora" dedi . Hatice bir süre  Bora'nın uzattığı eline bakıp sonra Yaren'e baktı . Sanki ona sorar gibiydi elini sıkayım mı diye Yaren de gözlerini kırptı. Hatice Bora' nin elini sıkıp " memnun oldum " dedi. Fazla kötü haldeydi. Yıpranmıştı. Ama dediğim gibi herşey için zamana ihtiyaç vardı . "Yaren bu gece müsait misiniz?" dedim. " Tabi ,evet aç mısınız?" Diye sordu. Kafamı hayır anlamında salladım. Bora " Aras ben bize kıyafet getireyim." Dedi. Bende "tamam " dedim . Yaren ve Hatice odalarına çıktılar . Bende pencereye çıkıp güzel dolunayı izledim.

MÜHÜRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin