MUCİZE'M (Mardin Serisi 1)

○BÖLÜM 8 -ÖZGÜRLÜK ○

"Gözlerim   bir   kuyu,  dilim kördüğüm, bir görünmez alem olsa gördüğüm."

                                      Alıntı

Dicle Aksoy

"Batmayacaklar para ile zararıda bizzat ben karşılayacağım "

Berzan'ın dediği ile donup kalmıştım. Avluda duran herkesin gözleri Fırat ve Berzan arasında mekik dokurken İkiside büyük sakinlikle birbirlerine bakıyordu. Sanki ikiside kılıçlarını çekmiş savaş emrini bekliyordu.

"Berzan!"

Bakışlarım kapıdan içeriye giren kişiye döndü. Bu Berzan'ın yanında daima olan kişi değil miydi ? Adı bildiğim kadarıyla Cihandı. Berzan'ın gözleri Cihanı buldu. Cihan sanki her şeyi anlamış gibi Berzan'ın yanına gelmesiyle Berzan bakışlarını tekrar Fırat'a çevirdi.

"Cihan Murat beyle gerekli olan herşeyi konuş! Tüm sorumluluğu üzerimize alıyoruz. Gerekli olan Sözleşmeyi hazırla . En yakın zamanda imzalayacağız "

Cihan başını onaylar şekilde sallayıp
"Peki hallederim ben " demesi ile Berzan gözlerini Fırat'tan çekip Cihan'a çevirdi.

Berzan "Hiçbir sorun istemiyorum"diye Cihanı kesin bir dille uyardı ve tekrar Fırat'a baktı .

"Başka bir şey yoksa gidebilirsin"

Fırat bakışları beni bulmasıyla hemen gözlerimi yere çevirip ellerimle oynamaya başladım.

"Gidebilirsin Fırat Kandemir!"

Berzan'nın sesi avluda  yankılanırken gözlerimi Berzan'a çevirdim. Berzan sanki ona baktığımı hissetmiş gibi bakışlarını bana çevirdi. Yine duygularının önüne  çekmişti duvarlarını. Fırat bir kaç adım atıp Berzan'ın yanına gelmesiyle Berzan bakışlarını benden çekip Fırat'a çevirdi . O kahve gözlerde öfke o kadar barizdi ki . Bir kibrit verseler her yeri ateşe verecekti.

"Vay be hayırlı damada bak sen şimdi de nişanlının ailesine mi yardım ediyorsun ?"

Fıratın bana bakıp hafif sırıtması ile bir an telaşlandım. Ne yapacağımı bilmediğim için Berzan'a baktım ama kahve gözleri Fırata öyle öyle bir odaklamıştı ki  Yanlış bir hareketinde üzerine atlayacakmış gibi hissediyordum.

Berzan saf öfkeyle "Benim kime yardım edip etmeyeceğim seni mi ilgilendiriyor ? Ayağını denk al . Gözüme fazla batıyorsun Fırat Kandemir "dedi ve bana kısa bir bakış atıp bir kaç adım geriye gidip ellerini pantolonun cebine koyup Fırat'a baktı."Kapı orada " dedi başıyla kapıyı gösterirken. Fırat adeta sinirden delirmiş gibiydi. Berzan'a yaklaşıp gözlerinin içine baktı.

"Görüşücez Berzan Arslanoğlu!" diyip bir hızla konaktan çıkıp gitmesi ile bende peşinden gidip kapıyı kapattım. Herkes olanlara anlam vermeye çalışırken  bende bir suçlu edasıyla ellerimle oynamaya başlarken dedem Berzan'ın yanına gitti ve elini omzuna koyup gülümsedi.

"İşte şimdi Aksoyların damadı olduğunu kanıtladın. " demesi ile Berzan'ın bakışları beni buldu. İfadesiz bakıyordu. Bakışlarında hiçbir anlam ya da duygu yoktu. Sanki karşısında duvar varmış gibi bomboş ve ifadesizdi . Bakışları gözlerimde biraz oyalandıktan ellerime inmesi ile bende ellerine baktım. Parıldayan yüzüğü görünce anlamıştım neden bakışları elimde takılı kaldığını. Berzan'a baktığımda yüzüğüme öyle bomboş bir  ifadeyle bakıyordu ki  ne hissettiğini anlamak güçtü. Herkes Berzan'a teşekkür ederken ben hala kapının oradaydım. Tam Berzan'a doğru yürüyecektim ki Bedirhan ağanın sesi ile vazgeçip durdum.