23-Teşekkürler Çocuklar

600 62 5
                                    

Bang Chan ve diğerleri dışarı çıkmış, eve gelirken bana bir süprizleri olduğunu söylemişti. Ne olduğunu çok çok merak ediyordum, kanepede oturmuş kol dirsediğimi bacaklarıma sabitleyip ellerimin arasına kafamı almış oturuyordum. Arada gerilip bacaklarımın birini de istemeden sallıyordum.

"Offf nerede kaldı bunlar yia"

Diye kendime soruyordum, evde tekdim. Ve çocuklar gelene kadar yapacak bir şey bulmalıydım, Felix'i arasam mı diye düşünüyordum tavana bakarak. Arıyayım yia, ne olacak?

Diyerek Felix'i aradım, eğer evde babası  yoksa, hemen açabilir.

Felix Aranıyor...

"A ah yok açmıyor"

Biraz daha bekleyip kafayı yememeye çalıştım, gerçekten artık daraldım neler oluyor bugün yia.

Sabrım taşma noktasına geldiğinde kapı çalmış ve sonunda huzura varmıştım. Çocuklar gelmişti ve yüzlerdi gülüyordu, eğer bana bir şey söylemezseler birazdan ağlayacaklar.

Minho.

"Sonunda gelebildiniz, hadi geçin"

Hepsi içeri girene kadar bir kelime bile kurmamıştı, ancak daha sonra Hyunjin sessizliği bozdu.

Hyunjin.

"Şimdi eminim ki çok merak ediyorsun ne olduğunu"

Minho.

"Evet, hadiiiii"

Chris.

"Ne acelen var az bekle"

Minho.

"Çok bekledim hadiiiii"

Hyunjin.

"Biriniz devam etsin ben konuşamaycağım galiba"

Changbin.

"Bak dostum uçak bileti aldık anlıyor musun?"

Minho.

"Dur tahmin edeyim"

Jeongin.

"Et bakalım"

Minho.

"Felix ve benimle geliyorsunuz"

Seungmin.

"Aynen öyle"

Minho.

"Bu harika! Ama bana bilet alacağınızı söyleseydiniz ben alırdım size, sonuçta size bu fikri veren bendim"

Seungmin.

"Heey! Bizde para kazanıyoruz artık"

Jeongin.

"Yani burada gideceğimiz yerde kazanır mıyız belli değil"

Hyunjin.

"Buluruz canım iş, sorun değil o"

Minho.

"Teşekkürler çocuklar"

Chris.

"Biz biriz biz Stray Kids'iz ve Felix'le tamamlanıcaz"

Minho.

"O zaman artık Felix'e karşı ön yargı ve soğuk davranışlar da yok dimi?"

Hep bir ağızdan "Tch! Yok" dediklerinde onlara gülerek sarılmıştım, böyle iyi dostlarım olduğu için çok şanslıyım. Onlar her zaman yanımdalar ve bana yardım ediyorlar, belki anne ve babalarımızı tanımıyoruz bilmiyoruz ama hepimizin hikayesi berbat ve biz bu berbat hikayede birbirimize destek olmayı sürdürüyoruz. Hikayemiz belkide bizim hayat çizgimizi çizdi ama, biz kendi yolumuza devam ettik.

Minho.

"Teşekkürler çocuklaaar!"

08.12.2020
DEVAM EDECEK...

MİNLİX:"Korece Öğretmenim"✅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin