𝐬𝐞𝐫𝐢𝐚𝐥 𝐤𝐢𝐥𝐥𝐞𝐫' 𝐜𝐡𝐚𝐧𝐠𝐥𝐢𝐱

serial killer |14

pov felix ::

İçtiğim bir yudum kahveyi zorla yutmuş ve ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde Bay Seo'ya bakmaya başlamıştım.

"Sende farklı bir şeyler var.. Ve bu beni en başından beri garip hissettiriyor, seni düşünemeden edemiyorum. Yaşamak istediğini söylediğinden beri senin için her şeyi yapmak istiyorum."

O güzel sözcüklerini sıralarken ben sessizce dinliyordum. Başımı eğdim. Ne diyeceğimi bilmiyordum.. Dün öyle şeyler yapıp umut vermiş olabilirim fakat ben duygularımdan emin değilim.

O sadece cinsel zevklerimin alkol etkisi ile artması sonucu gerçekleşen bir şeydi.
"Çoğu şeyin farkındayım." Beynimi okumuşçasına konuştu. Farkında olması içimi rahatlatmıştı.

Bu onun katil olması gerçeğini değiştirmiyordu, o geceleri masum insanları öldüren bir katildi. Sorunları vardı ve bunu gözlemleyebiliyordum.

Bunlar korkumu tetikliyordu. İleride ne olacağını bilemezdim. Sürekli birilerini öldüren biriyle kim beraber olmak isterdi ki? Sessiz sakin bir hayat sürmek isterken canını bile tehlikede olduğu bir hayat istemiyordum.

Öyle bir hayatı zaten yaşıyordum ve bunun artması benim açımdan iyi değildi, bakmam gereken bir kız kardeşim vardı.

Uzun süre sessiz kaldığımı farkedip boğazımı temizledim. "Üzgünüm Bay Seo fakat ben.."

"Hemen cevaplama, sadece biraz düşün lütfen. Şimdilik bu konuyu kapatıp tatlılarımızı yemeye bakalım, olur mu?"

Onayladım ve uzattığı çatalı kabul edip en çok dikkatimi çeken keke uzandım. Tadının güzelliğini şimdiden tahmin edebiliyordum.

,,

Uzun bir süre durduğumuz kafeden, havanın çoktan karardığını farketmemiz ile çıkmaya karar verdik.

O konudan sonra bir sürü tatlı yemiş ve tatlı konuşmuştuk.. cidden, yediğimiz her tatlıyı değerlendirmiş ve bunun üstüne bir sürü çeşit tatlı ile ilgili konuşmuştuk.

Tabii arada başka tatlardan da bahsetmiştik.. hobilerimizden ve fobilerimizden de, şimdi düşününce çoğunda tek benim konuştuğumu farketmiştim.

Heyecanlanınca başka konular üzerince oldukça konuşurdum zaten. Kapıdan dışarı çıktığımızda yüzüme çarpan soğuk hava ile titredim.

"Hava oldukça soğumuş.. bu kış soğuk geçecek gibi." Kafamı salladım. Kışa çoktan girmiştik ve artık havalar akşamları soğuk oluyordu.

"Haftaya kar yağabileceğini bile söylüyorlar." dediğim şeye onaylar mırıltılar bıraktı.

Arabasına doğru ilerlerken küçük ellerime kabanını tuttum. Ne oldu dermişçesine bana döndüğünde konuşmaya başladım.

"Senin için sorun olmazsa.. eve kadar yürüyelim mi?" Soğuk havalarda yürümeyi seviyordum. Vücudum eve gidene kadar donsa da eve gidince hissettiğim sıcaklık ve rahatlık hoşuma gidiyordu galiba.

Gülümseyerek kafasını salladı. Evime giden kısa bir yol vardı zaten.

Elimi kabanından çekmem ile sıcak elleri soğuk ellerimi kavramıştı. Utanarak kafamı eğdiğimde ellerimi hafifçe tutuyordu.

Uzun yolda yavaşça ilerliyorduk. Yeni yıla yaklaştığımız için her yer hava kararınca renkleniyordu.

Böyle bir yolda.. yürümek hoştu. İlk defa sevildiğimi hissediyordum.

Birinin elimi tutması nasıl bir şey unutmuş gibiydim. İkimizinde sessiz olması düşüncelerimi açmaya devam ediyordu, bundan çokta şikayetçi değildim.

Böyle anlarda sessiz olmak daha güzeldi sanki?

Işıklı yoldan sapmamız gerektiğini belirtim mahalle arasına girdik. Onu arabasından çok uzaklaştırmak istemediğimden burada ayrılmamız gerektiğini düşünüyordum.

Karanlık sokakta parlayan büyük sokak lambasının altında adımlarımı durdurdum.

Elimi ondan çektiğimde bana dönmüştü.
Gözlerimiz birleştiğinde ağzımı araladım.
"Burada ayrılalım Bay Seo."

O zeki bir insandı, nedenini anlatmama gerek olmadan anlamıştı, bu yüzden sadece kafa salladı.

Bana bir adım daha yaklaştı, buz gibi olmuş yanaklarıma bir süre bakıp gülümsedi. Ardından boynundaki kalın atkıyı çıkartıp benim boynuma sardı.

"Üşümemeye dikkat etmelisin." Gülümseyerek kafamı salladığımda saçlarımı karıştırdı. "İyi geceler."

"S-size de.." Pftt. Neden kekeledim ki?

💗🥰💝💘😸💖💞🤧💗💝💘😳💞💝💗