anxiety |ChanLix

14

chan ve minho, bahçede yerde duran minderlerin üzerine oturmuş sohpet ediyorlardı. felix ve jisung o iki alfayı görünce jisungun çekiştirmesi üzerine onların yanına ilerlediler.

"ya biz şu tarafta otursak olmaz kı jisung!!!"

"hayır olmaz yürü hadi"

felix oflayarak jisungun peşinden ilerledi.

"biz de oturabilir miyiz?"

minho ile jisung göz göze gelice ikisi de birbirine bakıp gülümsedi.

minho, "olur oturun"

iki omega da, alfaların yanına oturdu. jisung felixin aksine chanlarla birlikte muhabbet ediyordu ama felix ,minho ve chan hariç her şeyle ilgileniyordu etrafındaki.

mesela, minhonun oturduğu minderin mor renkli ve sarı renk şeritleri vardı. şeritler 13 taneydi, jisungun oturduğu minder düz beyaz renkteydi hiç bir süsü yoktu. chanın oturduğu minder ise siyahtı. siyahın üzerinde daha açık bir siyah tonla yaprak desenleri vardı. kendi oturduğu minder de ise-

"felix sanırım bizimle konuşmayı sevmiyor."

felix kendi adını duyunca düşüncelerini durdurdu.

"ne?"

anlamaz bir biçimde etrafındakilere baktı. chan, "bizimle konuşmayı sevmiyorsun sanırım, öyle söyledim"

felix duraksadı. evet derse jisung üzülürdü. hayır derse de kendisinin morali bozulacaktı. ne demesi gerektiğini düşünürken yanlarına hızlıca koşar adımlarla chenle geldi.

"hyung, eve gidiyormuşuz hadi."

felix kardeşinin zamanlamasına hayran hayran baktı ve acilen ayaklandı.

"hadi jisung gidelim"

iki omega da ayaklandı. gitmeye hazırlanırken chan felix i tuttu.

"kaçmış olabilirsin, ama ben hala cevap bekliyorum....... ya da dur cevap verme. babamın kuzeninin düğününde ilk dansını benle yap."

felix anlamaz gözlerle baktı

"bunu evet olarak kabul ediyorum felix, iyi geceler"

"ben evet demedim? ayrıca ailem gelecek, benim geleceğim belli değil. belki ben gelmeyeceğim."

"hayır geliyorsun minik omegam"

chan felixi yanağından öptü ve minho ile beraber içeri ailesinin yanına gitti