anxiety |ChanLix

9

doyoung ve ten ailesi yemeklerini yedikten sonra minho ayaklandı. "ben biraz hava alıp gelsem? geç kalmam"

doyoung onun durumunu bildiği için sıcakla gülümsedi.

"tamam oğlum"

"gelmemi ister misin minho?"

chanın sorusuna karşılık olumsuzca kafasını salladı sadece ve evden ayrıldı.

normal alfaların aksine ailesini çok özlüyordu minho.
genelde alfalar, ailelerine düşkün olmazdı omegalar kadar. hep kendi ayakları üzerlerinde kalmak isterlerdi ama minho küçüklüğünden beri ailesine düşkündü. onları her şeyden çok severdi.

belki de bu yüzden kaybetmişti onları.

minho, babaları ve kardeşi hendrey tatilden evlerine dönerken havanın verdiği sıkıntı ile yolda denge sağlayamamış ve uçuruma düşmüşlerdi. şana eseri minho ordan sağlam çıkmıştı. alfa babası yuta olay yerinde canını vermiş, omega babası winwinde hastaneye yetiştirilirken dayanamamıştı. kardeşi hendrey ise bir ay komoda kalmış daha sonra o da dayanamayarak ölmüştü.

minhoya bu zor zamanda hem kendi dostu hem de aile dostları olan chan ve ailesi destek olmuştu.

dolu gözlerle ailesini kaybettiği uçurumun kenarına geldi.
çok yakın olmasa da uca yakın bir yere oturdu.

"yuta baba, ben geldim. biliyorum erken ama.........özledim sizi. winwin baba, hala güzelsin demi? hahaha tabi güzel olmalısın sen hep güzeldin."

söyledikleri ile daha da ağlamaya başlamıştı.

"hendrey yanınızda değil mi? iyi bakıyorsunuz değil mi ona....... winwin baba biliyorsun hep deli yatar o üşümesin tamammı? yuta baba sende hem babama hem kendşne hem de hendrey e iyi bak...."

minho kendini kaptırmış mantıklı düşünemiyordu ağlamaktan. ayağa kalktı ve bir kaç adım attı uçuruma doğru.

"HEEEY!!! MİNHO DUR"