Bölüm 36

1.1K 51 24
                                    


"Ya beni beklesene!" Kaya'nın hızlı ve büyük adımlarına yetişmeye çalışırken bir yandan da söyleniyordum. Eninde sonunda beni dinleyecekti!

Bir anda olduğu yerde durunca sertçe sırtına çarpıp durdum. "Ne istiyorsun?" Kaya'nın buz gibi sesi içime otururken bakışlarımı ondan çekip arkasındaki odaya diktim bakışlarımı. Soyunma odası bu saatte boş olmalıydı.

Bir şey demeden elinden tutup onu soyunma odasına sürükledim. "Konuşacağız." diye mırıldandım nihayet yalnız kaldığımızdan emin olduğumda.

"Hayret." Alaylı sesi sinirlerimi bozsa da kendimi tutmaya çalıştım. "Alev'e yapılanlar yüzünden biraz da burada mı ağzıma sıçacaksın?"

"Mesele Alev'e yapılanlar değil, tamam mı?" Sertçe sözünü kestiğimde kaşlarını çattı. "Mesele hiçbir zaman Alev'e yapılanlar olmadı." Omuzlarım çökmüştü, ben de arkamda duran koltuğa çöktüm. Kaya hala ayaktaydı.

"Bunun ne kadar iğrenç olduğunun farkında mısın? Bir insan üzerinden iddiaya girmenin?" Başımı iki yana salladım. Alaylı bir ses çıkardı. "Yine başa döndük."

"Bana da yapıldı aynısı, tamam mı? İğrenç hissettiriyor. Hem ben Alev değilim, onun gibi sağlam kalamadım. Senin bir insanın ne hissedeceğini düşünmeden böyle bir şeyin içinde bulunmuş olmanı kendime yediremiyorum."

Kaya önümde dizlerinin üzerinde çöktü ve ellerini dizlerime yasladı. "Bebeğim ben senin ya da başka birinin üzerinden iddiaya girmedim, biliyorsun değil mi?" Duraksadı. "Evet biliyorum, ne bileyim en azından engel olmam falan gerekirdi. Ama kafam dumanlıydı kızım, anama sövseler gülecek durumdaydım amına koyayım."

Kötü kötü ona baktım. "Özrün kabahatinden büyük ya."

"Hayda amına koyayım."

"Utanmayıp bir de kafam dumanlıydı diyorsun. Pes." Şüpheyle yüzüne baktım. "Artık kullanmıyorsun değil mi?"

Gözlerini devirdi, cevap vermedi. "Kaya."

"Deren?"

"Özledim seni."

Öyle bir gülümsedi ki... bugüne kadar söylemediğim için kendimden nefret ettim.

"Çok normal." Verdiği cevapla tüm atmosfer bozuldu. Kafasına bir tane patlatmamak için zor duruyordum. Ayağa kalkıp kapıya yöneldim. "Ya sen... sen var ya... pes." Ofladım. "Diyecek kelime bulamıyorum sana."

Tam çıkacakken kolumdan tutup beni kendine çevirdi ve bir anda göğsüne çekti. "Ben de seni özledim," diye mırıldandı dudakları saçlarımdayken. "Çok özledim."

***

mezuniyet meselesi(yn: özledim aq)

Deniz Ural: ey ahali

Asrın Çukuroğlu: efendim yavrum

Deniz Ural: sıkıldım eğlendirin beni

Deren Tokel: yarın akşam buluşalım ya bayadır içmiyoruz

Taylan Mert: kız deren sana bir güzellik gelmiş

Taylan Mert: hayırdır manitanla mı barıştın yoksa :ddddd

Kaya Tekin: :D

Duru Karaca: ben de çok sıkıldım aq

Duru Karaca: olmaz olsun böyle sınav senesi

CehennemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin