#Manga - Alışırım Gözlerimi Kapamaya
"İnanamıyorum, Ferman Akgül'le tanıştım resmen!" Heyecanla yerimde zıplayıp yanımda duran Alper'e döndüğümde gülümseyerek bana baktığını gördüm. Anında yanaklarım kızarırken bakışlarımı ondan çekip önünde durduğumuz eve baktım.
"Vaktin varsa sen de gel, vakit geçiririz." Sorduğum soruyla birlikte Alper şaşkınlıkla bana bakınca ben de ona döndüm. "Yanlış anlama ama! Pes falan atarız demek istedim."
En son arabada yalnız kalmıştık ve sonu her ne kadar üzerinde konuşulmamış olsa da öpüşmemizle bitmişti. Bu benim için çok garipti çünkü daha önce hiç sevgilim olmamıştı ve böyle şeylere önem verirdim.
Hatta çevremdeki herkes bunu ne kadar garip bulduğunu da söylerdi. Erkeklerin dikkatini çok kolay çekebiliyordum ama benim istediğim kimsenin dikkatini çekmek değildi. Yalnızca annem ve babamın arasındaki gibi bir aşk istiyordum.
Ve bunun için de acelem yoktu.
Yine de Bartu son zamanlarda fazlasıyla ilgimi çekmişti, artık öyle bir durum da yoktu. Çünkü sevgilisi olan erkeklerden medet umacak türde bir kız değildim ve ayrıca kör de değildim yani. Alev'e nasıl baktığını görmemek için kör olmak gerekirdi.
Alper'in şaşkınlığı yerini bu kez alaya bırakırken gözlerimi kısıp ona baktım. "Yenildiğin zaman soracağım bu bakışların hesabını ama." Omuzlarını silkip önümden eve doğru ilerlerken aniden durup bana döndü.
"Annenler falan evde değil, değil mi?" Bu kez omuzlarını silken ben olurken yanından geçip kapıya ilerledim. "Haftasonu Riva'da kalırlar genelde."
***
"Yenildiğin için üzülmene gerek yok, beni yenebilen yok zaten bu oyunda." Alper'e dil çıkarıp gözlerimi devirdim. "Çok biliyorsun sen!"
"Öyle söylerler."
Her şeye de bir cevabı var!
İkimiz de bir süre hiç konuşmadan yan yana sessiz bir şekilde oturuyorduk ve ben çok huzurluydum.
"Alev'le tartıştık." Alper'in sıkıntılı sesi sessizliği bölerken tüm bu sessizlik boyunca öpüşmemizi düşünen tek kişi olduğumu fark ettim.
Alper Alev'i düşünmüştü. Bunun için kızmaya hakkım yoktu ama bu yaşanan yalnızca benim için mi anlamlıydı?
"Üzüldüm." Ne diyeceğimi bilemeyerek ona döndüm. O hala önüne bakıyordu. Kaşlarını çatarak bana döndü.
"Sebebini sormayacak mısın?" Omuz silktim. "Az çok tahmin edebiliyorum."
"Tercih yapmak istemiyorum." Ben de tercih yapmanı istemiyorum... tercihinin ne olacağını biliyorum.
"Olası bir tercihte kimi seçeceğini ikimiz de biliyoruz, değil mi?" Biraz duraksadım. "Alper, Alev öyle bir kız değil. Sen daha iyi tanıyorsundur tabii ama... Sana saygı duymayacağını mı düşünüyorsun?" Kafasını iki yana salladı. "Benim gerçekten değer verdiğimden ve karşımdaki kişinin de bana değer verdiğinden emin olmadan asla onaylamaz." dedi. "Beni korumaya çalışıyor kendince."
Kafamı anlayışla salladım. "Şu an muhtemelen hala Bartu'yu düşünürken seni öptüğümü falan düşünüyor olmalı. Onu anlayabiliyorum."
Alayla gülüp bana çapkın bir bakış attı. Kalp atışlarımı duyabiliyor muydu? "Sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama aklında Bartu'yla ilgili en ufak bir şey olduğunu düşünseydim seni asla öpmezdim." Gülümseyerek kafamı salladım.
