-------------------
Rüzgardan bir bölümle karşınızdayım.Keyifli okumalar
-------------------
Hemşire'nin verdiği ilaca bir kez daha baktım.Uyuz kadın inatla başımda dikiliyor ben içene kadar da gitmiyordu.Bunlar hep babamın başının altından çıkıyordu.Burada olmanın açıklana bilir tek bir sebebi vardı.Asrın!
O farklıydı.Açıklana bilir en iyi sebeb.Onu farklı olduğu için seviyorsun! Hayır, farklı yapan benim üzerimde olan etkisiydi.Kim tek dokunuşla kendinden geçebilirdi yoksa.
Asrın beni başka boyuta geçiriyordu.Benim ihtiyacım olan bu ilaçlar değilde O'ydu.Ama buna inanmakta oldukça zorluk çekiyordular.Bu yüzden hapları direk içtim.Hemşire memnun olmuş bir şekilde yanımdan ayrılırken biraz sonra uyuyacağımın farkında olarak yatağa uzandım.İlaçların etkisi buydu.Kötü değildi.Sadece uyuma problemime iyi bir çözüm getirmişlerdi.Şikayetçi değildim.
Asrın.Aklımdaki onca şeye rağmen dönüp dolaşıp ona geliyordum.Unutamıyordum.Ona sarıldığım zaman kollarında bulduğum sıcaklık beni ona bağlıyordu.Şuana kadar öyle önüne gelen herkesle birlikte olmuş , tek gecelerin adamıda değildim.Beni bağlamazdı.Birgün hayatıma birinin gelip beni bu kadar sarsacağının farkında değildim.O yüzden öylece dolaşırdım.
Şimdi ise özlüyordum.İlk defa birinin özlemini bu kadar çekiyordum.Biyolojik annem olan kadını onbeş yaşımdan beri görmemiştim.Selma anne benimle pek ilgilenmesede asla sevgisizlik yapmadı ya da bana kötü davranmadı.Onu bile özler hale gelmiştim.
Ama Asrın...
Sanki ben orada değilken birileri onu benden alacaktı.Kimsenin böyle birşey yapma cesareti yoktu belki ama içime oturan o saçmasapan endişeden kendimi alamıyordum.Ona yakın olmak için ondan uzak duruyordum.Siktir!
Yatakta diğer tarafa dönerken hemşire geldiği zaman yastığın altına koyduğum telefon elime çarptı.Sırf Asrınla konuşabilmek için gizli bir şekilde telefonu almıştım.Aslında hiçte zor olmamıştı kimse pantalonumun paçalarına bakmak gibi bir saçmalık yapmamıştı.Sikik hemşireler!
Telefonu elimde döndürmeye başlarken arasam mı? aramasam mı ? derdine düşmüştüm.Bu kız beni ne hallere sokuyordu.O gün telefonda ufak çapta bir itiraftan sonra onu bir daha konuşmamıştık.Sonunda benim kim olduğumu hatırlarken heyecanlı sesi çok güzel geliyordu.Fark etmezdi onun her hali güzeldi.
Ben ne ara romantik adam olmuştum.Karakterime ters!
Burada geçirmem gereken on ay daha vardı.İki ayı tamamlamıştım ama artık onsuz olmuyordu.Dayanmam gerektiğini biliyordum ama özlüyordum.Sarılmak istiyordum.Onun kollarındaki sıcaklığı istiyordum.Ben çok fazla şey istiyordum.
Yatakta diğer tarafa dönerken bastırması gereken uykumun hala gelmediğini fark ettim.Düşünmekten iyice sıkılmıştım.Yavaş ve uyuşuk hareketlerle odadan çıktım.Moskovadaki sinir hastalıkları hastahanesindeydim.Etrafta sarı kadından bol başka bir şey yoktu.Burada görmeyi sevdiğim tek şey küçük bir çocuktu.
Esmer güzeli küçük bir kız vardı.Vücudunda taşıdığı bir virüs yüzünden ani krizler geçirdiği için onuda buraya yatırmışlardı.Rusya gibi bir memlekete esmer bir kız görmek oldukçada tuhaftı.
Merdivenlerden ikinci katı inerken onu koridorda hemşiresiyle dolaşırken buldum.Onun yanındaki banka oturdum biraz sonra paytak adımlarla yanıma geldi.Her seferinde aynısını yapardı.
Ellerini uzattı.Bende uzattım.Küçük ve sıcak elleri yüzüme dokununca sanki Asrın dokunmuş gibi hissetim.Biraz eksikti ama bu bile iyi gelmişti.Benim büyük ve soğuk ellerim yüzüne değince hafifte olsa ürpermişti.Buna rağmen gülümsemeye çalışrken ben hala küçük kızın yüzünü inceliyordum.
Siktiğim hemşiresi kızı benden ayırıp giderken gerilmiştim.Oturduğum yerden hızla kalkarken hemşirenin koluna uzanıp kızı kollarımın arasına almıştım.Kadın saçmasalak konuşmaya başlarken kız kafasını boynuma gömüştü.Sevdiğim sıcaklık beni bulurken kadının bana uzanmasına izin vermeden merdivenleri çıkmaya başlamıştım.Hala peşimden gelip konuşup duruyordu.
Küçük kızın ellerini saçımda hissetiğim zaman dahada rahatlamıştım sanki.Özüme dönüyor gibiydim ama Asrın'ı istiyordum.Bu küçük kız yerine onun bana sarılmasını istiyordum.
Odama girer girmez kapıyı kitileyip kızla beraber yatağa uzandım.Bana iyice sarılıp kafasını boynuma sürterken bende ona iyice sarıldım.Bir gün Asrını da böyle kendime saracaktım.Saracak ve hiç bırakmayacaktım.
Gelen gürültüyle gözlerimi açtığım zaman hemşirelerle birlikte birkaç görevli daha içeri girmişti.Kadının biri kucağıma sinmiş kızı almaya çalışınca öfke yeniden bedenimi esir aldı.Şimdi gözüm kararmıştı.
Kadının saçlarından tutuğum gibi fırlatınca tiz bir çığlık odaya kaplamıştı.Yüzümü buruştururken birileri daha bana uzanmış kızı kucağımdan almışlardı bile.Bedenim aldığı soğukla ürperirken yeniden almaya çalışmıştım.
Uzanamıyordum.Asrına uzanamadığım gibi bu küçük kızıda avucumda tutamıyordum.Herkes hepsi ellerimden kayıyordu.
"Hayır! Bırak onu!"
Deli gibi bağırmaya başlamıştım.Onu bana geri vermeliydiler.Asrını bana geri vermeliydiler!
"Asrın! Hayır! O benim!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senin Elinde
AdventureRüzgar... Öfkesi bedenini esir almış bir hasta.İlgiye aç.Sevgiye aç.Şefkate aç. "Deli" diyorlar."O hasta ona yaklaşma!" diye bağırıyorlar.Gözü dönüyor Rüzgarın...Esip geçiyor arkasında enkazlar bırakarak... Arkasına bakmasa bile öfke yerini pişmanlı...