sonsuzluğa akan aşk | NİSBAR

yanmışız gençler

~aptal iç sesimin bana verdiği cevabı algılayamayacak kadar uyku yüklü bedenimin son hissettiği şeyler ayaklarımın yerden yavaşça yükselmesi, ardından da
boynuma bırakılan ıslak bir öpücüktü...

barış- sen bana çok garip hissettiriyorsun nisa..
_____________________________________
Nisa🌸
~gözlerimi hafifçe araladığımda nerde olduğumun yeni yeni farkına varıyordum.

~topuz yaptığım saçlarım nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde açılmış ve kafamı koyduğum yastığın nerdeyse heryerini kaplamıştı. kollarım arasında duran gri kılıflı yastıktan anladığım kadarıyla kendi yatağımdaydım. yüksek ihtimal barış getirmişti beni buraya.

~parmaklarımı birbirine geçirip kollarımı yukarı kaldırdığımda yapmam gereken en iyi şeyi yapıp güzelce gerindim. dudaklarım keyifle yukarı kıvrıldığında yatağımda doğrulup saçlarımı geriye doğru attım. uyumadan önceki halime göre gayet iyiydim.

~oturduğum yerden gözüm pencereye takılınca havanın epey karardığını gördüm. sanırım gece olmalıydı. fakat yanımdaki yatağa baktığımda laleyi görememiştim. odaya sadece pencereden içeri sızan sokak lambasının turuncu ışığı geliyordu. gözlerimi yavaşça ovuşturarak sol yanımda duran komidindeki telefonuma uzandığımda saate baktım. gece oniki olmuştu.. sahiden bu gün ne kadar çok uyumuştum öyle.

~kapımın iki kere tıklanmasıyla birlikte gelmesini söyledim.

beko- oh oh, bebekooom! uyanmışsın sonunda yaa!

~enerjik sesine karşılık ışıklar kapalı olsada görmeyeceğini bilerek uykulu bir şekilde gülümsedim...

nisa- ne kadar uyudum ki?

beko- sen bakma bana, nerden baksan 1 saat uyumuşsundur.. hatta ben barışa dedim uyandıralım diye ama o istemedi. ayrıca yaptığım harikulade mantıdan sana da ayırdım.
yemen lazım aşırı iyi!

~bu gün atılan iğrenç yorumları hatırlamamam için enerjisinin de yardımıyla ne kadar çaba gösterse de aklımdan çıkaramamıştım bi türlü.
ama ilk defa yaşamıyordum ve artık eskisi kadar etkilenmiyordum, ve barışın da sayesinde çok daha iyi hissediyordum.

~sahi barış demişken o nerde acaba?mutfaktan lalenin şarkı söyleme seslerini duyabiliyordum fakat barışı bilmiyordum.

nisa- beko, barış nerde?

beko- barış yaklaşık bi 10-15 dakka önce çıktı. bi işi varmış öyle dedi.

nisa- bu saatte ?..

beko- inan bende bilmiy-

~zilin çalmasıyla tam ayaklanacaktım ki berkan omzumdan bastırıp geri oturtturdu beni.

beko- ay kızım dur bi. yeni uyandın zaten yeni atak geçirdin, gözün mözün kararır korkutma bizi artık, ben bakarım dur.

lale- bekoo! elim köpüklü sen baksana kapıya!

~ikimizde lalenin mutfaktan bağırmasına karşılık güldüğümüzde beko koşarak kapıyı açmaya gitmişti. sıkıntıyla oflayıp kendimi sırt üstü yatağa bıraktığımda gözlerim karanlıktan dolayı bir şey göremesede açık halde tavana dikiliydi.