Harry Potter i Strażnik Mocy | Severitus

Hogwart? Co to jest Hogwart?

Rowena stała oszołomiona i oniemiała, ściskając bardzo młodego Harry'ego Pottera, owiniętego w jego szaty. Wiercił się, próbując zejść i dotrzeć do taty. Godryk trzymał w ramionach nieprzytomnego Severusa Snape'a, kucającego na podłodze z identycznym zdumieniem i zamroczeniem, jak jego żona. Merlin wyjął Harry'ego z ramion Roweny i położył go na piersi Severusa. Na delikatne poklepanie rąk dziecka po jego twarzy, Severus otworzył swoje czarne jak węgiel oczy bezpośrednio na błyszczące, zielone oczy Harry'ego. - Tato. Jedz, teraz! Harry był nieugięty i wymagający. Severus automatycznie podniósł ramiona i mocno przycisnął malucha do piersi. Spojrzał na Merlina z jedną brwią uniesioną prawie do linii włosów, jakby chciał powiedzieć: „Co teraz?”.

Merlin tylko skinął na całą trójkę, żeby wyszli za nim z jaskini. Z Harrym siedzącym na jednym biodrze: „Skąd, u licha, mam wiedzieć, jak to zrobić?”. Severus pomyślał oszołomiony, gdy odbył cichą wędrówkę przez las z powrotem do miejsca, gdzie konie spokojnie jadły trawę. Rowena wyjęła z paczki miękką bułkę i podała dziecku. Harry gruchał i wepchnął chleb do ust, smarując nim całe ramię Severusa. Po rozpaleniu małego magicznego ognia i podgrzaniu gulaszu i herbaty wszyscy usiedli nieświadomie, obserwując szczęśliwe dziecko przeżuwające swój gumowaty chleb.

"Co się stało?" Severus był pierwszym, który zapytał Merlina, chociaż inni szybko się przyłączyli.

- Cóż, zastanawialiśmy się, czy Harry był zmiennokształtnym po tym, jak niedawno rozmawiał o swoich włosach na polanie. To, co ja myślę, że nazwałeś „metamorfomagiem”? Harry właśnie udowodnił, że rzeczywiście nim jest. I bardzo dramatycznie mogę dodać. Severusie, ile lat miał Harry, kiedy jego rodzice zostali zabici i został wysłany do swojego okrutnego wujka?

- Chyba około piętnastu miesięcy. Tak, prawie dokładnie, piętnaście miesięcy. Czemu?"

- Harry powrócił do wieku, w którym ostatnio czuł się bezpieczny i kochany. Jest oczywiste, że musiał uciec i właśnie w ten sposób jego umysł postanowił poradzić sobie z wszechogarniającą paniką wywołaną połączeniem halucynacji eliksiru, przytłaczającej ciemności w jaskini i mężczyznę naśladującego słowa jego wuja. Będziemy musieli dotrzeć do jego szesnastoletniego umysłu, który jest obecnie uwięziony w środku, i zachęcić go do powrotu do swojej prawdziwej formy. Zwykle łatwiej jest zacząć od mniejszych przemian, ale ja tego nie robię. Myślę, że Harry robi cokolwiek normalnie. Gratulacje , Severusie, to chłopiec ! Severus nie chciał niczego bardziej niż przekląć mężczyznę; jego oczy błyszczały jak stare łyski, gdy inni śmiali się tak mocno, że łzy spływały im po policzkach.

- Cóż, rozumiem to, ale co mamy teraz z nim zrobić?

Rowena parsknęła. - Proponuję wyczarować butelkę mleka, pasujące ubranie i kilka pieluch. Chociaż myślę, że lepiej najpierw martw się o pieluchę!

- Argggh! Za późno. Nieszczęsny bachor po prostu nasikał mi na kolana! Ton Severusa i wyraz jego oczu nie pasowały do ​​słów, które właśnie wypowiedział. Położył Harry'ego na swojej szacie, machnął różdżką, by „wyczyścić” spodnie, i jednym ruchem wyczarował na chłopcu czystą pieluchę i mały zestaw czarodziejskich szat. Kolejnym ruchem włożył do ust chłopca nowo wyczarowaną butelkę ciepłego mleka, podniósł go, ułożył w zgięciu ramienia i potarł nieporządne czarne włosy.
B

yło już dobrze po północy, gdy zmęczona grupa zdołała wejść na dziedziniec zamku i zmęczona udała się do swoich komnat na zasłużony odpoczynek. Na nieszczęście dla Severusa, Harry przespał całą drogę do domu z eliksirów, kołysany ruchem konia i pocieszony silnymi ramionami taty trzymającego go przez całą drogę. Nadszedł czas na jedzenie i zabawę ! Ale tatuś nie na darmo był Głową Slytherin House. Zawołał skrzata domowego po ciepłą butelkę, dodał kilka kropel eliksiru nasennego i sprawił, że oboje zostali martwi w mniej niż trzydzieści minut.
Następnego ranka tuż po wschodzie słońca Severus i Harry walili w drzwi komnaty Merlina. Cóż, Severus walił; Harry był zajęty wiązaniem włosów taty w ładne węzły. - Tak, Severusie, nie mogę powiedzieć, że się ciebie nie spodziewałem. Może nie tak wcześnie, ale proszę, dołącz do mnie na jakieś śniadanie, wtedy możemy przekonać Harry'ego do zmiany kształtu. Nie sądzę, że zajmie to zbyt dużo czasu , ufnie." Severus żałował, że Merlin nie brzmiał o wiele pewniej.