DS1:SHE'S MY DIAMOND (EDITING)

KABANATA 8

hope you’ll like it(◍•ᴗ•◍)

KABANATA 8

LISHA POINT OF VIEW

NAGULAT ako nang paalisin ako noong lalaki. Agad naman akong umalis at umupo sa tabi ni Kobe dahil lumipat si Kiro upang maka upo ako. Hindi naman kalayuan ang upuan ni Alane. Mag katabi pa din naman ngunit mas katabi nya ang lalaki na iyon.

Nang tumayo ako ay nagkasalubong ang mata namin ni Kobe pero tila ay balisa siya, tila ay naka kita siya ng multo.

Tinapik ko siya"Ayos ka lamang ba?" takang tanong ko.

"Ayos lamang ako, hindi lamang ang akng pakiramdam" saad nito.

Inilagay ko ang aking kamay sa kanyang noo, tila ay mainit siya.

"Desearía que se sintiera bien" bulong ko.

"Maayos na ba ang iyong pakiramdam?" tanong ko sa kanya tumango naman siya.

May pumasok na isang lalaki sa aming silid, tila ay pamilyar ito.

"Magandang Umaga" bati nito si Propesor Yuan uan lang pala. Ngunit bakit siya nandito?

"Magandang Umaga din" bati nila pabalik, tila hindi nila kilala ang pumasok.

"Nasaan po si Propesora hindi po ba siya mag tuturo?" tanong ng isa naming kaklase.

"Tapos na ang pag tuturo niya sa inyo, kung paano hindi ma apektuhan ang damdamin sa pakikipag laban. Ngayon ay dadako naman akyo sa ibang aralin, marahil ay hindi ninyo ako kilala ngayon palang ako mag tuturo sa inyo ngunit matagal na ako sa Unibersidad na ito. Ang aking ituturo sa inyo ay kung paano gumamit ng sandata at kung paano nyo malalaman ang para sa inyo. Ako ang mag sasabi sainyo kung anong sandata ang nararapat ninyong gamitin, hindi lamang ito ang pag aaralan niyo dahil ito ay may dalawang paksa, kaya mag handa kayo" paliwanag ni Propesor Yuan. Dalawa? Ano kaya ito.

Isang taon nadin makalipas ng pag alis ko sa aming kaharian, ngayon ko lang napag tanto. Kay tagal ko na palang hindi na kikita ang aking mga kapatid.

"Sa wakas ay matututunan na namin ang pag gamit ng sandata sa ilang taong nagdaan sa mapapalagi namin dito" masayang wika ng siyang estudyante.

Makalis ang ilang daang taon?Hindi sila nagamit ng sandata?Marahil ay sarili lamang nila kapangyarihan ang gamit nila o baka ito lamang ang kanilang hinuhubog simula pa noon.

"Hindi pa kayo nakakahawak ng sandata?" takang tanong ko, hindi ko na na pigilan ang aking sarili na mag tanong.

Hindi niya ako sinagot, tila ay may nakaka panibago sa galaw si Kobe.

"Ayos ka lamang ba?" tanong ko sa kanya, may pag aalala sa aking tono.

Naagaw ang atensyon ko nang mag salita muli si Propesor Yuan.

"Bukas tayo mag sisimula, ang naka kuha ng libro ay ibubukod namin dahil iba ang pinili niya" saad nito at umalis, bigla na lang din nag laho ang aking mga katabi. Ano bang nangyayari sa kanila?

Nag uusap ang mga estudyante tungkol sa nangyari kanina habang lumalabas ng silid nilapitan ko. Si Alane ay napapansin ko din na balisa siya.

"Oy Alane, ayos ka lamang ba?" tanong ko tumango lamang siya at tumayo upang mag lakad papalabas.

Tila kakaiba ang kanilang kinikilos, ano kayang nangyari. Ano ba ang nangyayari sa mga kasama ko. Kilala ba nila ang mga dalawang bagong pasok? Sila ba ang dahilan?

Nang makarating na kami sa aming silid ay hindi manlang umimik si Alane.

Nang makapasok kami ay..

"ALANEEEE!!!!"