- ვინ ხარ შენ ჩემთვის? - ამბობს მკაცრად და მისი ფეხის ხმა ახლა პირდაპირ ჩემს ზურგს უკან მესმის. ის ლაპარაკის უფლებას მაძლევს.
- თქვენი მორჩილი მისტერ სტაილს.
- მითხარი ვინ გაღწევინებს სიამოვნების პიკს მარია?! - ამბობს მკაცრად და მხარზე შოლტს მისვა...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Harry's Point Of View
კორიდორს მივყვები და ვცდილობ გამოვიცნო სად ჯანდაბაში წავიდა ამდენ ხანს, ნუთუ გამოცვლას ამდენი ხანი უნდება?
თეთრ ოთახს ვუვლი და შიგნით მოსიარულე ანარეკლი თვალს მჭრის.
ოჰო, როგორც ჩანს ხელები ამექავა.
კარს ნელა ვწევ და კარადასთან დაბნეულ და აწითლებულ მარიას ვხედავ.
ძაღვებში მოხტუნავე სისხლი უფრო მიცხელდება და ხელებს ვიჯვარედინებ.
როგორ არ მინდა ვატკინო... როგორ მინდა რომ არ შევაშინო და გაქცევის საბაბი არ მივცე მაგრამ მისი ეს სექსუალური და ამავდროულად დაბნეული მანერები ყველა საშინელი საქციელისკენ მიბიძგებს.
- ერთობი? - ვიღიმი და ხელს ვიჯვარედინებ.
ჩემსკენ დამფრთხალი იყურება და ხელების კანკალით ალიკაპი დაბლა უვარდება.
- როგორც ჩანს ექსკურსია ჩემს გარეშე დაიწყეთ მის სმიტ. - ვამბობ და ფრთხილად ვუახლოვდები.
მის წინ ვდგები, ის კი შიშნარევი მზერით შემომყურებს.
- რა გინდა გაგიკეთო მარია? - ვბურდღუნებ და თმაში ვაფრინდები, ჩემს ენას მისაში ვხლართავ და ხელებს წითელ მატრასზე ვაჯვარედინებ.
- ახლა ძალიან მაგრად დაგსჯი, იცი ეს? - ვბურდღუნებ და მას ვშორდები.
როგორი შეშინებულია, მისი ასეთი უძლურობის ნახავისას უფრო მეღიმება.
აკანკალებულ ხელებს ერთი ხელით ვუჭერ და შარვალს უხეშად ვუწევ, ისე რომ არც კი ვუხსნი.
