Soğuktan eve titreyerek giderken buldum seni. Bi ağacın altında üstünde gazete kağıtlarına sarılmış bir şekilde bu kar yağan havada ısıtmaya çalışıyordun zayıf bedenini.
Kendim zaten ölmek üzereydim. Ama yalnız ölmek zor olurdu. Seni de almaya karar...
Jungkook'un arkadaşı Harry'nin doğum günü partisi için hazırlanıyordum. Harry'nin telefondaki uzun ısrarları sonucunda katılmak zorunda kalmıştım resmen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkarken Jungkook'u görmemle kaldım birden. Nasıl bu kadar yakışıklı olabilmişti.
Parmaklarindaki metal yüzüklerde gözlerimi gezdirdim.
—Çıkalım mı? Diye sordu.
Kafamı sallayarak kapıya ilerledim. Arabayı o kullandı. Parti yerine geldiğimizde valeye verip indik.
Harry bizi karşılamaya gelirken önce elimden öptü. Sonra rolünden vazgeçip bana sımsıkı sarıldı. Yanağından öperken doğum günü kutladım. Jungkook'la da sarıldılar. Sonrası benim yalnızlığımla sonuçlanmıştı. Arada öğrenciler gelip övgülerini yağdırıp sorular sorup gidiyorlardı.
—Sizin geleceğinizi bildiğim için bunu getirdim. Bana anlatırsınız değil mi? Diye sordu kız.
Kafamı salladım. Ona soruyu anlatmaya başlarken ışıklar kapandı. Sonrasında şarkı söylenmeye başladı. Pasta kesilip mumlar üflendikten sonra dans şarkısı girdi. Kıza soruyu anlatmaya devam ederken kızın mırıldanışını duydum.
—Jungkook'la dans etmek isterdim.
Kafamı kaldırdığım gibi Jungkook'un bir kızla dans ettiğini gördüm. Gözlerimi kırpıştırdım. Jungkook'un kızın belindeki ellerine, kızın kollarını Jungkook'un boynuna dolayışına, yakınlıklarına, konuşurken gülüşmelerine...
—Bir şey mi oldu? Sinirli gözüküyorsunuz. Dedi kız.
Dilimle yanağıma baskı yaparken kafamı tekrar soruya eğdim. Soruyu hızlıca çözerken açıklamasını da kenara yazıp kıza ittim soruyu. Teşekkürlerini siralayarak yanımdan giderken arkama yaslanıp Jungkook'u izledim.
Masadaki içkiyi alırken adeta dudaklarıma eziyet ederek Jungkook'un ellerinin nasıl kızın belinde duruşuna baktım.
Dişlerimi birbirine geçirirken kendimi sorguladım bir an. Neden kıskanıyordum? Neden onu sadece kendime istiyordum? Gözlerimi kırpıştırdım. Kızın parmak uçlarına çıkarak Jungkook'un dudaklarına uzanmasını saniye saniye izledim.
Öpmeyecekti değil mi? Öperse bileklerimi bile kesebilirdim. Jungkook gülümseyerek onu durdurdu. Hava almak için dışarı çıkarken gözlerim dolmuştu. Bu denli kıskanmam normal değildi. Sanırım Jungkook'un sevgilisi de olabilirdim. Zaten birbirimizden başka kimsemiz yoktu. Bu durumda birbirimizin tüm eksiklerini giderecektik birbirimizde.
Küçüktü evet. Ancak umrumda bile değildi. Kendisi istemişti. Bu durumda ben de yaşları umursamayacaktım.
Ileride bundan şikayet ederek beni bırakmaya kalkarsa kesinlikle bozuşurduk.
