Tajemnice Christophera ✅

Rozdział 40

Cieszyłam się bardzo ze zgody Christophera, aby zaprosić jego rodzinę do nas. Rodziców jeszcze o tej wiadomości nie poinformowałam. Oni nawet nic nie słyszeli o ojcu i siostrach Christophera, nawet ja także nie wiedziałam, że Clary jest siostrą Christophera do wczorajszego dnia. Ale powinnam powiedzieć im o tym jak najszybciej w końcu są rodziną, a przed moimi rodzicami nie da się nic ukryć. Ty przed nimi ukrywasz. Pomyślałam, żeby zaprosić też na tą kolacje moje siostry, one też przecież są moją rodziną. Powinno to być spotkanie rodzinne. Jednak zastanawiałam się nad tym uważnie. Nie wiem jak zareagują na widok Christophera i czy nie będą na niego naskakiwać związku z tym co mi robił. Przecież nie potrafiłam mu wyznać, że moje siostry wiedzą o wszystkim. Pamiętam jak Clarie przyprowadziła do naszego rodzinnego domu pierwszy raz Roberta, swojego obecnego męża i ojca swojej córki, a mojej chrześnicy. Przypominając sobie o Anastasii stwierdziłam, że jestem okropną matką chrzestną. Zaniedbałam to małe dziecko totalnie. Zajęłam się własnym życiem, które dzielę razem ze swoim mężem i to przez niego zapomniałam kompletnie o swoich siostrach i siostrzenicach. Ale obiecuje sobie, że po tej dzisiejszej kolacji i przed moim wyjazdem do Polski, jeszcze się spotkam z Anastasią i bliźniaczkami Kate i Victoria. Clarie mówi, że nie potrafi ich odróżnić, ale ja już wiem która to która. Kate zawsze nosi czerwoną małą bransoletkę ze sznurka, a Victoria ma założone złote kolczyki, które dostała ode mnie. Nie mogę w to uwierzyć, że moja starsza siostra dalej myli się co do swoich siostrzenic. Ty też ich na początku nie odróżniałaś. Trzymając w ręku swój telefon i obserwując jak Christopher biega w kółko razem z rodziców psem Greyem, zastanawiałam się cały czas, czy zaprosić swoje siostry razem ze swoimi mężami i dziećmi. Odblokowałam telefon wchodząc od razu w kontakty i wybrałam pierwszy numer jaki tylko zobaczyłam. Czekałam, aż podniesie słuchawkę i nie odpuszczałam dopóki nie usłyszę poczty głosowej. Po trzecim sygnale usłyszałam głos Clarie.

- Coś się stało, że do mnie dzwonisz? - usłyszałam zaniepokojony jej głos. Zastanowiłam się, czy jest na mnie zła, że nie potrafię się przeciw stawić własnemu mężowi, czy raczej zieje gniewem do mojego męża.

- Nie, dlaczego tak sądzisz? - zmarszczyłam brwi i usiadłam na kanapie w salonie. Stąd też miałam dobry widok na Christophera i psa. Usłyszałam westchnienie siostry, spodziewałam się co usłyszę za chwilę.

- Po tym co nam opowiedziałaś martwimy się o ciebie. - mam nadzieje, że żadna z nich nie powiedziała swoim mężom bo wtedy to skończyło by się źle. Albo chłopaki zrobili by coś Christopherowi, albo on im. Stawiam na to drugie, w końcu mężczyzna jest zawodowym zabójcą i niesamowicie umie grać kogoś innego. Nie bez powodu został najpopularniejszym aktorem, dlatego pewnie nikt się nie domyślił jaką największą tajemnice skrywa Christopher Carson. Momentalnie złapałam się za czoło obawiając się, że moje siostry opowiedzieli o wszystkim swoim mężczyzną.

- Powiedzieliście swoim o tym? - kiedy zadawałam to pytanie mój głos zaczynał się łamać. Nie chciałabym, żeby akurat na ważnej kolacji dla mnie Christopher się wściekł. Wtedy to by powiedział, że nie chcę widzieć Clary, Celine i swojego ojca.

- Nie. - odetchnęłam z ulgą, gdy usłyszałam jej odpowiedź. - Ale nie ukryjesz tego tak długo jak planujesz przed rodzicami i dziadkami. - przygryzłam wargę powoli denerwując się. - Zwłaszcza przed dziadkami do których wyjeżdżasz w piątek.

- Zrozumiałam cię Clarie. - uniosłam głos będąc już trochę zdenerwowaną na blondynkę. Christopher przerwał zabawę z Greyem i spojrzał na mnie ze zmarszczonymi brwiami. Musiał usłyszeć mój uniesiony ton. - Zapraszam was na kolacje. - zmieniłam od razu temat.

- Co to za okazja? - siostra była bardzo ciekawa bo włączył jej się ciekawski głos.

- Zaprosiłam rodzinę Christophera i chcę, żeby wszyscy z mojej rodziny byli obecni no i poznali ich. - westchnęłam. Byłam bardzo ciekawa co sobie teraz Clarie myślała w tej swojej pięknej główce.