Forever a mum (1)

Eerste Kerstdag

POV Brigitte

''Wakker worden schat!'' Een hand strijkt door mijn haar heen. Slaperig knipper ik met mijn ogen. Een lange kreun ontsnapt uit mijn mond en ik draai mij nog eens om. ''Schat wakker worden, het sneeuwt!'' ''Sneeuw? Waar?'' ''Hier thuis he zotteke.'' Slaperig wrijf ik in mijn ogen en open ik ze langzaam. Met een grote beweging trekt Eric de gordijnen open. Ik moet een paar keer knipperen tegen het felle licht. Rap spring ik uit bed. Sloffend loop ik naar het raam. Ademloos staar ik naar de sneeuwvlokken die naar beneden dwarrelen. ''Sneeuw!'' Ik kleed mijzelf op vlug tempo aan, ik kies voor een makkelijke grijze pull en mijn soepel zittende jeansbroek. Half lopend kom ik de trap af. ''Mamaaaaa, het sneeeeuwt!'' ''Weet ge wat dat betekend lieverd?'' ''Nee, wat betekend dat mama?'' ''Sneeuwengelen maken!'' Wat zou het zalig zijn om nu sneeuwengelen te maken met ons drieën. Er komen heerlijke geuren uit de keuken vandaan. ''Eric, amai dat moet niet he...'' Voor mij staat een prachtig gedekte tafel. Op de tafel staan rode kaarsen, het brood wat in de manden ligt ruikt heerlijk vers maar het kerstbrood op de tafel en de glazen alcoholvrije champagne maakt het helemaal af. Elk nemen wij plaats aan de veel te volle gedekte tafel. Ook voor Molly heeft Eric een extra feestelijk maal klaarstaan, vandaag krijgt hij vers vlees. Dit is zijn lievelingskostje maar normaal gezien hebben we niet de centen om dit elke dag voor hem te voorzien. Als een gentlemen schuift Eric mijn stoel naar achteren. ''Zet u!'' Ik zet mij neer op de stoel, Eric schuift deze aan waarna ik een heerlijk geurend broodje op mijn bord leg. Op deze speciale dag besluiten we om vandaag god te bedanken voor deze dag, ondanks dat we helemaal niet gelovig zijn. Mijn mama is dat wel, dus ik weet het versje nog uit mijn hoofd van vroeger. ''Onze vader die in de hemelen zijt. Uw name worde geheiligd. Uw koninkrijk komen. Uw wil geschiede. Op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben en vergeef ons onze schulden. Gelijk ook wij aan anderen vergeven. En leidt ons niet in verzoeking maar verlos ons van de boze. Want van U is het koninkrijk. Tot in eeuwigheid. En de kracht en de heerlijkheid. Amen'' Langzaam open we allen onze ogen. ''Eet smakelijk.'' Minuten lang staar ik naar de vele tapas die er staan. Door de verschillende soorten tapas die er staan kan ik niet kiezen.  Uiteindelijk besluit ik om voor het Italiaanse te gaan, de rode pesto. Dit is het gene wat ik ken. ''Wat zullen we gaan doen vandaag?'' ''Mama, ik wil een sneeuwpop maken!'' '''Natuurlijk mag dat schat, doe wat je niet laten kan.'' Ik geef haar een knipoog waarna ik een glimlach terug krijg. ''Eric?'' Met een pruillip kijk ik hem aan waardoor hij in de lach schiet. ''Kunnen we pleaaaaaase een snowshoot houden vandaag?'' ''Wel ja, waarom niet schat kan ik meteen mijn nieuwe camera uittesten. Met zo een pracht vrouwen voor de camera kan dat niet mis gaan.'' Met een brede lach kijkt hij mij aan. Vlinders dwarrelen in mijn buik. Ik ben zeker dat Eric gelukkig gaat zijn met het blijde nieuws wat ik ga vertellen. Druk pratend over de toekomst geven Emma en Eric sfeer aan de kerstochtend. Luid schraap ik mijn keel waardoor het adembenemend stil wordt. ''Als ik even wat mag zeggen?'' ''Gij altijd schat.'' Even schiet ik in de lach maar na enkele seconden plooi ik mijn gezicht weer naar stand serieus. ''Ik moet jullie wat vertellen.... Ik ben zwanger.'' ''Echt?!'' Eric geeft mij een liefdevolle zoen op mijn mond. ''Proficiat schat!'' ''Krijg ik een zusje?'' Met grote ogen kijkt Emma mij aan. Haar prachtige bruine ogen staren mij aan. ''Dat weet ik niet schat, mama weet het nog maar een paar weken.'' Ze staat op van haar stoel, slaat haar armen om mij heen en geeft mij een lange deugddoende knuffel. ''Dat is supergoed nieuws mama.'' Eric en ik proberen het al maanden en eindelijk, eindelijk is het raak. Ik pak mijn bord op om in de keuken te zetten als Eric mij enkele seconden in mijn ogen aankijkt. ''Geef maar schat, gaan jullie maar buiten spelen.'' 

POV Eric

Voorzichtig zet ik de borden en het bestek in de vaatwasser. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik Brigitte en Emma buiten zie spelen. Ik kan ze tot hier horen roepen. ''Hier pak aan.'' Een sneeuwbal vliegt door de lucht. Behoedzaam springt Brigitte opzij, ze weet hem net te ontwijken. ''Hier, dat krijg je terug.'' Ze schuift wat sneeuw bij elkaar, rolt hier een bal van en gooit deze naar Emma. De meiden gieren van het lachen. Die hebben het goed samen precies. 
Ik wandel naar buiten en Molly komt mij achterna gewandeld. Hij snuift en maakt enkele gekke sprongen. Bulderend van het lachen kijken Brigitte en ik ernaar. ''Zotteke.'' Dit is de eerste keer sneeuw voor hem. Doordat Brigitte niet oplet raakt een sneeuwbal haar vol in haar gezicht. Ze schudt met haar hoofd waardoor de sneeuw in het rond vliegt. Molly heft zijn kop en kijkt haar verbaasd aan als enkele vlokken zijn kant op vliegen. Ik ga in de sneeuw liggen en beweeg met mijn handen en benen. Vervolgens sta ik op en klop ik het sneeuw van mijn kleding af. ''Kijk eens wat papa gemaakt heeft.'' ''Wauw, wat schoon papa.'' Emma gooit haar sneeuwbal neer en wandelt naar mij toe, waarna ze mijn bewegingen nadoet. Brigitte volgt ons voorbeeld. Enkele seconden staren we naar onze creaties. ''Wacht, daar moet een foto van gemaakt worden.'' Rap ren ik naar binnen om mijn camera te halen. Deze grist ik van de kast af, waarna ik op een idee kom. ''Emma, Brigitte. Ga daar eens staan.'' Ik wijs naar de boom waar de bladeren vanaf gevallen zijn. ''Oké en pak elkaar nu eens stevig vast.'' ''Lachen!'' Met een brede lach kijken mijn beide meiden in de camera. ''Oké en nu bij die boom daar.'' Ik wijs naar de kerstboom die op het midden van het plein staat. ''Doe beide maar alsof jullie die ster vastpakken.'' Ze doen gehoorzaam wat ik van ze vraag. ''Wacht, de slee.'' Hijgend kom ik naar ze toe gelopen met de slee in mijn handen. Deze had ik al bij de voordeur gezet. Ik zet hem neer voor de kerstboom. ''Oké Brigitte, nu doe jij of je Emma voort trekt.'' Na een lange drie uur zijn we eindelijk klaar met shooten. Brigitte en Emma beginnen er moe uit te zien. ''Zet jullie dames, dan maakt papa warme chocomelk.'' Ik druk ze beide de chocomelk in handen en zet mij naast Brigitte. Liefdevol slaat ze een arm om mij heen. ''Dit was de beste kerstdag ooit.'' Verliefd kijkt ze in mijn ogen, waardoor ik haar wel een zoen op haar mond moet geven. Met zijn drieën kruipen we voor de knetterende open haard. Ik sla een deken over ons heen en we kijken naar de dansende vlammen.