BÖLÜM 13

735 50 5
                                    

Selâmünaleykûm ♡

Keyifli okumalar :)

"Dilaraaa... Hadi kızım kalk! İşe gitmeyecek misin?"

İş... Hasta... Doktor...

Hızla yataktan fırlayıp gözlerimi ovuşturarak odamdan çıktım.

"Uyuyan güzelimiz de kalkmış. Seninle konuşacaklarım var kızım. Hadi elini yüzünü yıka, gel!" diyerek mutfağa girmişti annem. Aklıma gelenle panik olurken bir şeyi kaçırdığımı fark ettim.

"Anne saat kaç?"

...

Tosttan bir parça alıp ayakkabılarımı giymeye başladım.

"Ah Dilara sen kime çektin. Konuşacaklarım vardı senle!"

Ağzımdaki lokmayı yutup hızla konuşmaya başladım.

"Gelince konuşuruz anne..."

Ayakkabılarımı giydikten sonra tostumdan bir ısırık daha aldığımda annemin sözleri üzerine öksürmeye başlamıştım.

"Evde kalacaksın sen..."

Öksürüğüm durduğunda anneme döndüm. Tek kaşını kaldırmış hâlde bana bakıyordu.

"Anne ben geç kaldım, al..." deyip tostu annemin eline tutuşturdum. Geç kalıyorum ama... Konuşacağı vakit annemin yanağından öptükten sonra hızla konuşup oradan ayrıldım.

"Eline sağlık. Allah'a emanet ol anne..."

Annemin konuşmasına fırsat vermeden, evden çıkmıştım. Şimdiyse önlüğümü giydikten sonra elime kahvemi alıp muayene saatimin gelmesini bekliyordum. Annemlerin benimle ne konuşacağını bilmek beni o kadar utandıyor ki, elinde sonunda bu konuşma olacak biliyorum. Ah Azat hemen gidip babamla konuşacağı aklımın ucundan geçmezdi. Önce annesiyle konuşacak, Meliha teyze ise anneme söyleyecekti. Sonra annemle ben konuşacaktım. Annemde babamla konuşacaktı. Hayat biz plan yaparken karşımıza çıkanlar değil miydi? Böylesi hayırlıymış diyerek düşünmemeye çalıştım. Akşam ola hayrola..

...

AZAT'TAN

Polisliğim boyunca binlerce operasyona girdim. Binlerce sorguya girdim hiç bu kadar gerildiğimi hatırlamıyorum.

Dilara'nın babasıyla konuştuktan sonra adımlarımı eve doğru ilerlettim. Sırada annemle konuşmak vardı. Annem az biraz anlamıştı ama belli etmemeye çalışıyordu.

Hayırlısıyla kazasız belasız sevdiğime kavuşayım da her şeyi bir yola koyarız Allah'ın izniyle...

Yarım saatlik yürüyüşün sonunda eve geldim. Ayakkabılarımı çıkardıktan sonra besmele çekip içeriye girdim.

"Selâmün aleykûm annem ben geldim."

"Âleyküm selam oğlum, erkencisin bugün hayrolsun."

"Hâyır annem hâyır."

"Anlat dinliyorum."

"Annem, pazar günü kız istemeye gidiyoruz."

DİLDÂDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin