Selâmünaleykûm
Bismillahirrahmanirrahim
Tardela ile yepyeni bir hikâyey'le karşınızdayız ♡ İnsallah beğenirsiniz 🖤
♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡
"Doktor musun nesin, ayağını denk al! İşini adamakıllı yap!"
Hasta olduğunu unutup hastaları rahatsız eden kendini bilmez insana karşı sinirlerime hakim olmaya çalışıp konuştum.
"Bakın... İşimizi yapıyoruz. Siz böyle bağırarak sizin gibi buraya gelen hastalara rahatsızlık veriyorsunuz. Sırası gelen hastaları alıyoruz."
Üzerime doğru yürüdüğünde istemsiz birkaç adım geriye gittim.
"Laf kalabalığı yapma! Anlamıyorsan anladığın dilden konuşurum!"
Kaşlarımı çatıp ona bakmayı sürdürdüm.
"Siz kendinizi ne zannediyorsunuz!"
Cebinden çıkardığı bıçakla üzerime doğru yürümeye başladı. Bu adam kendini ne zannediyor. Hastanede belli belirsiz bağırmalar olurken kulağıma dolan sesle bakışlarım sesin geldiği yöne döndü.
"Neler oluyor orda! Dağılın!"
Uzun boylu bir polisin yanımıza doğru gelmesiyle bakışlarım adamı buldu. Bakışları beni bulduğunda hızla kendine çekip boğazıma bıçağını dayadı.
Gözlerim kocaman açılmış hâlde etrafıma bakıyordum.
"İndir elindeki oyuncağı! Utanmıyor musun kadının arkasına saklanmaya!"
"Defol gidin! Kızın zarar görmesini istemiyorsan uzaklaş!"
Histerik gülümsemesiyle cevap verdi. Bu polis iyi mi? Tövbe estağfirullah...
"Kızı bırakman için bir dakikan var!"
Allahım ben kimlerin içindeyim... Kulağıma dolan inilti sesinin ardından bir şeye çarpmamla kalakaldım. Şimdi kulaklarım alkış sesleriyle doluyordu. Ben iyi değilim herhalde...
"İyi misiniz Doktor Hanım?"
Kulaklarıma gelen erkek sesiyle vücut ısım düştü. O bana sarılıyor muydu? Hızla ondan ayrılıp başımı eğerek konuştum.
"Teşekkür ederim iyiyim..."
Sıkıntılı hâlde nefes verip konuştu.
"Kusura bakmayın tutmak zorunda kaldım."
Başımı sallayıp onayladıktan sonra arkamı döneceğim vakit konuşmasıyla ayaklarım sabitlendi.
"Doktor Hanım..."
Elinde tuttuğu kalemi görüp baş selamı verdikten sonra elinden aldım.
"Teşekkür ederim. Bugün için..."
"Bu bizim işimiz. Daha dikkatli ol Dildâde..."
Desteklerinizi esirgemeyin ❤🌹
