BÖLÜM 1

2.7K 121 211
                                    

Selâmünaleykûm ♡

Otakcım'la yeni hikâyemize hoşgeldiniz İnşaâllah beğenirsiniz 🖤

Keyifli okumalar :)


Odam'da Arkadaşlarım'la oturmuş sohbet ediyorduk daha doğrusu onlar konuşuyor ben dinliyordum.Arkadaşlarım dediysem kardeşlerim. Aynı mahallede kardeş gibi büyüdüğüm iki insan. Biri Derya diğeri Eda,Derya ana sınıfı öğretmeni,nişanlı yakında düğünü var. Eda'ysa üniversite ikinci sınıftaydı.Ben ise yirmi üç yaşında,diş hekimi asistanı mahallenin komşu kızı Dilara, o kadar güzel bir mahallede yaşıyoruz ki komşu değilde birbirimize aile olduğumuz bir mahalle. Mahallemizin komşuluğu o kadar güzel ki her akşam birimizin kapısının önünde oturup çay içer sohbet ederdik. Birazdan kızlarla Meliha teyzelere gidicektik. Bugün onlarda oturucaktık. Yaptığım poğaçalarımla ve o enerjik sesimle ;

" selamünaleyküm mahallemin genç hatunları."

Konuşurken bir yandan da elimdekileri ortadaki masaya bıraktım.

Nafiye teyze'nin ;

" Geldi bizim deli kız, senin yandaşların nerde."

"  Aaa aşk olsun Nafiye teyzem bensiz sohbet olur mu? Eve uğrayıp geleceklermiş birazdan ben bir mutfağa bakayım geldiğimde devam ederiz."  Dedikten sonra mutfağa girdim.

" Meliha teyzem var mı yapılacak birşey."

Meliha teyze sesimi duymasıy'la

"  Hoşgeldin kuzum şu tepsiyi götürsen Yeter."

" Hoşbuldum meliha teyzem götürüyorum."

Elimdeki tepsiyi dışarıya çıkarıp  içindekileri masa'nın üzerine yerleştirdim. Herkes toplanmış sohbet muhabbet derken saat gece ikiye geliyordu. Ortalığı kızlarla beraber toplayıp beraber bizim eve geçmiştik. Bu gece bizde kalacaklardı. Yarın biz Deryay'la işe,Eda ise okula gidecekti.

Gece geç uyuduğumuz için sabah kalkmakta zorlansak'ta kalkmayı başarmıştık.Derya ile ayrılmış, çalıştığım hastaneye gelmiştim.Mesleğimi çok seviyordum. İnsanlara yani canımız olanlara yardım etmek, onların sıkıntılarını gidermek mutlu olmam için bir sebepti. Gülümsememe bir sebep... Çocuğundan yaşlısına hastalarımız oluyordu. Farklı farklı rahatsızlıklarla gelen hastalarımızı gördükçe ister istemez üzülüyorum. Ağız ve diş sağlıkları yerinde olduğunu gördükçe mutluluğuma engel olamıyorum. Çocuk gibi seviniyorum. Dediğim gibi ben mesleğimi çok seviyorum...

Hastaları yavaş yavaş almaya başlamıştık. Bismillah...Birkaç hastanın tedavisinin ardından yeni hastamız annesiyle birlikte içeriye gelmişti.

İri mavi gözlü, tombul yanaklı ve ikili bağlanmış saçıyla çok tatlı olduğundan habersiz şeker mi şeker bir kız, annesinin arkasına saklanmış hâlde şaşkınca bana bakıyordu. Uzunca baktığımı fark edip gülümsememi eksiltmeyerek yerimde doğruldum. Annesi durumunu anlatırken arada ürkek bakışlarla araya girmeye çalışıyordu. Canım benim... Sen ne tatlısın öyle...

İnci gibi dişleri olan miniğimin sorununu anlamıştım. Hocamın da açıklamamı bana bırakmasıyla tatlı kızın önünde çömelip konuşmaya başladım. Aramızda kalsın, hocam çocuklarla olan ilgimden dolayı böyle durumlarda işi bana bırakıyor.

DİLDÂDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin