Her zamanki gibi mükemmel olan ses tonumla kahkaha attım. Kendimi düzeltip ellerimi ceplerime koydum ve duvara yaslandım. "Yani bana bir cadının genelevde işe ihtiyacı olduğunun mu söylüyorsun?" Birçok farklı dil bildiğini belli eden aksanıyla yanıtladı; "Aynen öyle söylüyorum. Aptal insanlar paraya çok değer veriyor ve o olmadan hiçbir şey yapamıyorum." Tekrar alayla sırıttım. "Büyü yapsana o zaman." Tek kaşını kaldırarak en az benim kadar alaycı bir tavırla konuştu; "Yani doğanın kanunlarının mı değiştireyim?" Başımı hafifçe sağa sola salladım ve ona yaklaştım. "Hayır.. hayır... Sadece diyorum ki-" Parmağımla saçını yavaşca kulağının arkasına sıkıştırdım ve kulağına eğildim. Herkesi baştan çıkartan sesimle fısıldadım; "Kendi kanunlarını yarat.."