KADERİMİ DEĞİŞTİR

"Abi lütfen bırak beni! Yalvarırım ne istersen yaparım yeter ki beni oraya götürme!"
Abim için sözlerim faydasız kelimelerim anlamsızdı. Abim, paralar ve ben. Abiler kardeşlerini korur,destek çıkar yanlış yola ateşe gitmesini engellermiş. Benim abim beni kendi elleriyle ateşe attığı için aynı şeyleri
diyemiyorum. Hoş babamdan böyle bir şey göremedikten sonra abimden beklemek saçma olurdu zaten. Uzun süre yanında çalıştığı patronunu dolandırktan sonra hapse girmiş orada öldükten sonra borcu ile bizi yapayanlız bırakmıştı.Borç... Biz kim para kim? Bu borcu ödeyemeyeceğimizi biliyordum. Bunu sadece ben değil abim de biliyordu ama bu para ya ödenecek ya da bunun bir bedeli olacaktı. Para olmadığı için çözüm bendim. Mal gibi...Değersiz bir eşya gibi... İşte o yalvarışlarımın işe yaramadığını gördüğüm zaman hayatımın yaşıtlarım gibi olmayacağını anlamıştım.