KADERİMİ DEĞİŞTİR

6.BÖLÜM

             Nasılsınızz? Sonunda yazmaya vaktim oldu bitince de hemen atayım dedimmm Yorum yaparsınız çok mutlu olurumm. Hazır hatırlatmışken oy verirseniz yerim sizii<3 İyi okumalarr

...

"Korkma bir şey olmayacak."

"Korkmuyorum ki."

Hı hı aynen Gizem korkmuyorsun. Bir yerlerin tutuşurken bunu dedin ya inandı zaten adam. Allah'ım ben neler ile sınanıyorum ya rabbim. Hani senin hiç mi inadın geçmez kardeşim? O kadar hayır dedik olmaz dedik bana göre değil dedik üstüne üstlük hapse attırdık insan hiç mi az durayım demez? 

Psikolog olmuştum ama önce kendimi düzeltmem lazımdı. Hepsi şu Gökhan'ın yüzündendi yoksa benim psikolojim gayet iyidi. Gökhan beni arkasına aldıktan sonra etrafa baktı fakat kimse yoktu. Hızlıca otoparka geçtik. Koltuğa oturur oturmaz kemerimi taktım açıkçası bir kez daha dip dibe olmak istemiyordum. Şimdi doğruları söyleyeyim gözleri çok güzeldi hele kirpikleri aman aman. Ama çok odundu. Ölüm tehlikesi olunca iyi davranası tutuyordu onun dışında yüzü sirke satıyordu.

 Ben de farklı değildim gerçi. Ay ne bekliyordum sanki el bebek gül bebek geçinecek halimiz yoktu ya. Bana da yakışmazdı zaten. Gizem kim normal bir gün kim? İki dakika gezmeye gelmiyor hemen bir bela peşimden sürükleniyordu. Yani şuan ölüm ile dip dibeyim konuştuğum şeye bak. Melis de yavrucak hiçbir şey anlamadı öyle aval aval bakıyor. Enes peşimi bırakmayacaktı. Yapıştı koala gibi şerefsiz. Belki de şuan sadece onu hapse attırmamdan dolayı intikam almak istiyordu. Az teker teker gelin ya! Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum fakat durum ciddiydi. Artık kendimi boşvermiştim fakat sırf bana zarar vermek için suçsuz insanların canını yakması çok önemliydi.

Gökhan ayağını gaza basmış çekmiyordu. O gaza bastıkça benim yüreğim ağzıma geliyordu. Hızdan korkuyordum. Korktuğumu belli etmiştim ama odun anlamadı tabii.

"Gökhan gaza basmaktan vazgeçişin saat kaçı bulur?"

Ya sabır dermiş gibi nefes verdikten sonra hızı biraz daha azalttı çok şükür.

"Gizem telefonumdan Cem'i arayabilir misin?"

"Tamam."

Telefonu açtığımda parmak izi istiyordu.

"Parmak izi istiyor."

Yola bakarken elini bana uzattı. Parmağıyla telefonu açtıktan sonra geri verdi.

"Bir ara telefonuma senin parmak izini de ekleyelim."

Sadece başımı salladım. Cem'i arayıp ona verdim.

"Cem sana atacağım telefon numarasını araştır. Büyük ihtimalle nikaha gelen o herif ama emin olmak istiyorum." dedikten bir süre sonra telefonu kapattı. Melis ise uyumuştu. Ben de Nergiz'i aramak için telefonumu çıkardım. Telefonu hoparlöre alıp Melis'in üstüne küçük battaniyesini örtmek için çantama uzanmaya çalışıyordum. Ben bunları yaparken o da cevap verdi.

"Alo? Nasılsınız? Bir şey yok değil mi?"

"Yok dedik ya Gizem. Bir şey olursa haber vereceğim. Sen nasılsın?"

"Az önce alışveriş merkezindeydik. Daha sonra numaralı birisi fotoğrafımızı attı. Büyük ihtimalle Enes."

"Ne! İyi misin? Bir şey yaptı mı?"

"Hayır bir şey yapmadı."

"Gökhan korumuştur tabii."

Allah. Başladı gevezeliğe gazamız mübarek olsun. Telefonuma da uzanamıyordum çünkü Melis ile odaklanıyordum. Lütfen sus Nergiz. Kurban olayım sus.