KADERİMİ DEĞİŞTİR

9. BÖLÜM

Merhabaaa, nasılsınız? Dün yoğunluktan dolayı atmayı unutmuşum bu yüzden gecikti bölüm. Keyifli okumalarr 💗💗

"Nergiz!"

Cem bağırışı ile Nergiz'i rahatsız adamın dikkatini kendisine çekti. Dikkati dağılan adamın endişesini fırsat bilerek arkadan Gökhan'ın adamları adamı tek hamlede kavradı. Cem koşarak Nergiz'in yanına koştu.

"İyi misin?" deyip yüzünü iyice inceledi.

"Bir şey yaptı mı?"

Nergiz halen anın şokundaydı. Dolayısıyla boğazı düğümlenmişti. Sadece korktuğu için sarıldı. Hayatının sonu gelmiş gibi hissederken kurtulmuştu. Cem bu ani sarılmaya şaşırmıştı. Sırtına yavaşça dokundu.

"Korkma. Bulduk seni." dedikten sonra adama baktı. "Adi herif." dedi sessizce.

"Cem bey, adam etkisiz halde."

"Tamam sımsıkı bağlayın. Kaçamasın. Gökhan'a haber ver. Siz de polisi arayın."

Nergiz yavaşça Cem'in bedeninden ayrıldı. Korkudan bedeni titriyordu. Cem ise bunu fark edince adama bir şey yapmamak için kendisini zor tutuyordu. Aklına arabadaki su geldi.

"Su getirin! Arabadan su getirin!"

Getirilen suyu yavaşça Nergiz'e içirdi. Artık daha iyi görünüyordu.

"Teşekkür ederim. Siz olmasaydınız...O adam ile görüşmemeliydim."

"Şşş düşünme geldik işte. Bir şey yaptı mı? Yürüyebilir misin?"

"Koşarken ayağım döndü. Zaten sırf ondan yakaladı beni."

"Tamam." deyip kucağına aldı. Arabanın arka koltuğuna bıraktı.

"Az sonra hastaneye gideceğiz. Önce şu adamı polise teslim etmemiz gerek."

Polisten önce Gökhan geldi. Hızlıca arabasından inip Cem'in yanına geldi.

"İyi mi?"

"Ayağında bir sorun var sadece. Yalnız biraz daha gecikseydik neler olacağını düşünmek bile istemiyorum."

"Nerede kaldı bu polisler?"

Tam o sırada telefon çaldı. Mercan arıyordu. Bir şey olursa ara demişti ona. Hemen telefonu açtı.

"Alo yenge? Ne oldu?"

"Gökhan!"

"Ne oldu?" dedi endişeli bir sesle.

"Gizem her şeyi öğrendi! Önce ikna ettim fakat sonra bir anda koşmaya başladı. Tam merdivenlerden inerken..." dedikten sonra ağlamaya başladı Mercan.

"Merdivenlerden inerken? Söylesene yenge ne oldu?" dedi gür sesi ile. Nergiz ve Cem bir şeyler olduğunu anlamıştı.

"Bayıldı. Merdivenlerden yuvarlandı."

"Ne diyorsun yenge? Ne demek yuvarlandı? Nasıl öğrendi?" Her kelimesinde daha da sinirleniyordu fakat yengesine kızmak istemiyordu. Yine de yuvarlandığını duyması buna engel olamıyordu.

"Özür dilerim yengem ama ilk başta kabul etmişti. Ne ara koşmaya başladığını anlayamadım bile."

"Neredesiniz?"

"Evdeyiz. Kafasında yaralar oldu fakat doktor halletti."

"Geliyorum."

Telefonu kapatıp arabaya doğru hızlı adımlarla yürüyordu. Adeta fırtına esiyordu.