"Που πάμε;"ρώτησα και με κοίταξε χαμογελώντας , "Δεν θα μου πεις ;"γέλασα κοιτώντας τον δρόμο προσπαθώντας να καταλάβω κάτι αλλά όλα ήταν άγνωστα για εμένα ακόμα ."Έλεγα να σου δείξω λίγο την πόλη , είσαι εδώ σχεδόν δυο μήνες και δεν έχεις δει τίποτα"είπε και συμφώνησα μαζί του ενθουσιασμένα . Πιο πολύ χαίρομαι για το ότι θα περάσω χρόνο με τον Alex, πρεπει να περάσουμε χρόνο μαζί , θέλω να διώξω κάθε αμφιβολία που με τυραννά , θέλω να νιώσω ότι ενιωθα και τότε.
"Λοιπόν ξεκινάμε;"ρώτησε παιρνόντας το χέρι του από την μέση μου και έγνεψα καταφατικά , "Εδώ , είναι το πάρκο , μαζευόμαστε όλοι εδώ τους καλοκαιρινούς μήνες ή κάποιες μέρες που έχει λιακάδα και το χορτάρι είναι στεγνό . Έρχονται αρκετά παιδιά και από διπλανά πανεπιστήμια αλλά κατά κύριως παιδιά από το δικό μας πανεπιστήμιο και κάτι παππούδες"γέλασε στην τελευταία του φράση .
"Αν στρίψεις από εδώ είναι η αγαπημένη μου καφετέρια, το παιδί που την έχει είναι φίλος μου και το βραδιά φέρνει ζωντανή μουσική από μια μπάντα , για κάτι χαλαρό είναι τέλειο"είπε τον άκουσα προσεκτικά .
"Εδώ τι είναι;"ρώτησα ενθουσιασμένη σαν μικρό παιδάκι , ήταν ένα καινούργιο κτήριο με δέκα ορόφους , το λιγότερο που θα μπορούσα να πω είναι οι είναι εντυπωσιακό .
"Θα το άφηνα για το τέλος αλλά .... Λοιπόν , φιλοξενεί μαγαζία για ποτό και για φαγητό , το καλύτερο όμως είναι ο δέκατος όρφος , είναι γεμάτος με κλαμπάκια , αλλά το καλύτερο είναι ένα"είπε και φάνηκε να το παρουσιάζει τόσο ενθουσιασμένα όσο εγώ που τον ακούω .
"Δεν έχει τοίχους , έχει μόνο τζάμι , χορεύεις με τα φώτα και βλέπεις κάτω όλη την περιοχή"είπε και ακούστηκε εκπληκτικό , ήθελα τόσο πολύ να πάω δεν έχω πάει ποτέ σε κάτι παρόμοιο , βασικά νομίζω πως δεν έχω πάει ποτέ σε κλαμπ , πάντα στο λύκειο πηγαιναμε σε χαλαρά μαγαζιά η μάνα μου είχε θέμα με την ώρα , αλλά δεν είναι πια εδώ να με ελέγχει.
"Μπορούμε να έρθουμε το βράδυ;"ρώτησε και ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του , έμοιαζε σαν να μην περίμενε την πρόταση μου .
"Νόμιζα πως δουλεύες αύριο το πρωί"είπε και κούνησα το κεφάλι σαν να μην με νοιάζει .
"Δεν πειράζει να είμαι κουρασμένη ένα πρωί η Paige πάντα σέρνεται" γέλασε και έγνεψε καταφατικά . Χαιρομαι που είμαστε εδώ μαζί , δεν θέλω να απομακρύνομαι και νιώθω άσχημα που του έχω κρύψει όλα αυτά με τον Ian , αλλά δεν μπορώ να του το πω τώρα , όχι πριν χτήσουμε κάτι , αν του το πω τωρα θα τον χάσω...
BẠN ĐANG ĐỌC
Bad boy in college
Teen Fiction«Φυγε»είπε ψυχρά «Νόμιζα , χθες είπες»άρχισα να λέω αλλά η φωνή μου κόπηκε «Τράβηξε πολυ όλο αυτό το παιχνιδάκι»είπε και έδειξε ανάμεσα μας «Παιχνίδι ; Παιχνίδι ημουν για εσένα; »είπα και καυτά δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους πάνω στα μάγουλα μο...