Bad boy in college

31. The good inside you.

Είχα τυλίξει απαλά τα χέρι μου γύρω του μιας και η μηχανή του δεν ήταν και πολύ άνετη για μεγάλες αποστάσεις , έκανε αρκετό κρύο και δεν είχα ντυθεί καθόλου καλά οπότε προσπάθησα να κρυφτώ όσο το δυνατόν καλύτερα πίσω από την πλάτη του .

Η μηχανή άρχισε σιγά σιγά να επιβραδύνει μέχρι που σταματήσαμε τελείως στην άκρη "Όχι γαμώ το σπίτι μου , όχι ρε μπουρδέλο"άρχισε να φωνάζει ο Ian . "Κατέβα"μου είπε με λιγότερη ένταση.Με κοίταξε νευριασμένος και πήρε το κινητό του .

"Δωσε μου τον Cris"είπε και κατάλαβα πως μιλούσε με την Ellen . "Πες του διάολε να κάνει στην άκρη να του μιλήσω"φωναξε. Η φωνή του σε συνδυασμό με το σκοτάδι τρυγύρω ,μου δημιουργούσε  ανασφάλεια , δεν μου αρέσει αυτό το μέρος , δεν το πίστευα αυτό που γινόταν είχαμε κολλήσει  στην μέση του πουθενά .  "Ακουσε με , μείναμε  βρείτε  βενζινάδικο πάρτε βενζίνη και γυρίστε πίσω" τον άκουσα να λεεί . "Το ξέρω ρε Cris ότι δεν έχει κοντά , όταν βρεις πάρε και γυρίστε πίσω . Είμαστε στο βουναλάκι κοντά στα δέντρα"συμπλήρωσε και έκλεισε το κινητό .

Τον κοίταξα  και έκανε και αυτός το ίδιο "Έλα εδώ"μου είπε και άρχισε να περπατάει προς τα δέντρα .

"Πας καλά , είναι πίσσα σκοτάδι"αναφώνησα και έτρεξα δίπλα του  , δεν ήθελα να μείνω μόνη μου εδώ . Έπιασε το χέρι μου και κατευθείαν η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά ελπίζω να μην είδε το τρομοκρατημένο βλέμμα μου μόλις ακούμπησε το χέρι μου .

Με τράβηξε λίγο πιο μέσα από τα δέντρα , είδα ένα κατηφορικό λοφάκι με μερικές λάμπες δίπλα στα δέντρα . "Ορίστε πριγκίπισσα"μου έδειξε το γρασίδι και τον είδα να ξαπλώνει πάνω του βάζοντας τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του . Ξεφύσησα και ξάπλωσα και εγώ στο γρασίδι . Κοιτούσε το ουρανό και έκανα και εγώ το ίδιο παρατηρώντας τα αστέρια .

Ήταν σαν ένα κρυφό μέρος δίπλα στο δρόμο ανάμεσα στα δέντρα , ήταν ένα μεγάλο κατηφορικό βουναλάκι που μπορούσες να δεις από εκεί σχεδόν όλη τη πόλη . Στο κάτω μέρος είχε κάγκελα μιας και ήταν γκρεμός στο τέλος .

Ήταν όμορφο , δεν θα το έλεγε κανείς μαγικό αλλά ήταν πολύ όμορφο για να είναι στη μέση του πουθενά ...

Ήμασταν και οι δυο αμίλητοι οπότε είχα χρόνο να επεξεργαστώ όλο αυτό που έγινε  σήμερα . Πανικοβλήθηκα όταν είδα τον άνδρα που είχε έρθει τότε έξω από την καφετέρια , νόμιζα πως εκείνη την στιγμή είχαμε μπλέξει για τα καλά .

Πάλι καλά που ήρθε ο Ian με τον Cris , έστω και αυτός ο περίεργος τρόπος να δείχνει στην αδερφή του ότι νοιάζεται , σχεδόν μας έσωσε σήμερα . Ήξερα πως νοιαζόταν για αυτήν , ξέρω πως υπάχρει κάτι καλό πίσω από αυτη τη γερή πανωπλία που έχει φορέσει αλλά δεν είναι εύκολο για κανέναν να το δει .