what a wonderful world

•benimle olmayışının ilk gecesi

27.12.2020

işte, sensiz geçirdiğim,
benimle olmayışının ilk gecesi.
yalnızım, gece soğuk...
sen soğuksun artık bana.
herkese soğuk olan sen,
bana da soğuksun bu gece.
halbuki bugün gözlerinde bir
bir sıcaklık vardı.
bir ateş vardı çığlık atan
güneş vurduğunda yüzüne
yorgun gözlerini kapattığında
o an inceledim seni.
uzun bir süre için son defa
kipriklerinin dağılışına baktım,
kaşlarının altında konumlanışlarına.
usulca, tedirgin ama bir o kadar huzurluydular
kesin ve net ama yorgun...
uyuyamamış mıydın dün gece yoksa?
bana baktın sonra göz kapaklarının altından
güneş vurdu kirpiklerinin gölgesi düştü gözlerine.
yine de karamelleşti gözlerin
birden tatlandılar ışık gelince.
söylesene, ışık olunca hep güzelleşir misin öylece
öptüm onları son kez.
ne çok, son kez diyorum bak.
inandırmaya çalışıyorum kalbimi,
bu ele avuca sığamaz umutlu kalbimi...
nasıl da fırlar yerinden bir hareketinle.

&&

bu kavgaların bir yandan da iyi tarafları olduğunu düşünmeye başladım.
bugün öylesine sana uzanmak sana dokunmak istedim ki,
yürürken elin sallandı,
tam tuttuğum yerde sıktın onları.
ellerin vücuduma ne çok yakışıyor.
ellerimiz uymasa da belime koyduğunda kendimi bırakmış gibi hissediyorum
öylesine boşluğa...
tutarsın diye güveniyorum
tutuyorsun da hep.
hiç hayal kırıklığına uğratmıyorsun beni.
hep yanımda olmaya çalışıyorsun
bu sinir bozucu.
bugün az çok öptüm seni.
ben istedim aslında, sen de hayır diyemedin.
son öpücükler daha duygulu oluyormuş,
bunu öğrendim.
daha önce bu kadar güzel öpmemiştin beni
yanaklarımızdan düşen yaşlarla birlikte
sokağın ortasında, kaldırımda otururken
başka kimse yoktu sanki
öptüm seni.
sen de beni öptün
sana diyebileceğim hiçbir şey yoktu.
haklıydın bir bakıma.
daha fazlası gelmezdi elimden.
öptüm seni, maskeni çıkarttım.
sonra bakışlarını kaçırdın benden,
tamam, dedin.
artık sen de git, ben de gideyim.
ben de sen mi gideceksin dedim,
kalktın gittin.
o omuzların düşük yürüyüşünle.
tam köşeden dönerken sigara paketini alıp fırlattın,
görmedim sanma.
sana kokunu gizliyor bak dediğim için mi yoksa sağlığınla ilgili sitemlerimden dolayı mı yaptın bunu bilmiyorum.
geceleyin balkonda sigara içerken beni düşünmenin fikri kötü değil ama
düşüncelerinden korkuyorum
sigara içerkenki düşüncelerinden.
dindirmeye çalıştığın ama bir türlü dinmeyen düşüncelerinden.
kendini kaptırmandan korkuyorum, bir gece vakti.
daha yaşayacağın çok şey var görüyorum.
sana söylüyorum bunu ama asla inanmıyorsun bana.
sakalların uzamış, sivilcelerin geçmiş, gözlerinin yorgunluğu gitmiş, saçların yine şimdiki gibi (kıyamam onlara) dimdik yürüyorsun öylece kaldırımda.
bir kız arkadaşın olmuş,
deli bi kız.
ne beklenirdi ki başka, sağlamlar bulur mu seni?
dırdır konuşuyor yanında, oflamamaya çalışıyorsun ama zor bir dersten çıkmışsın konuşması hiç çekilmiyor.
başından savıyorsun,
bir ağacın altına oturuyorsun,
odtü ağacı bu; nerede görsem tanırım.
çimenleri yolarken tek elinle
aklına geliyorum sessizce
kurduğumuz hayalleri hatırlıyorsun
o çimlerde ikimiz diz dize
sen uzanmış boylu boyuna
ben yaslanmışım yine
kıkırdıyoruz öyle
güneş var
bulutlar da var
sıyırıyor güneş ışığı her birinden
güzel bir gün
biralar soğuk
konu yatışmıyor hiç
işte o günün var olacağı zamanlarda
başka biriyle sonlandığını anımsıyorsun
mutlusun o kızla da.
ama bir kıvılcım yok ikimizdeki gibi
ben ateş sen barut
yanmıyorsunuz bizim gibi
ten tene deyince demiyor
hemencecik bütün ol diye.
seviliyorsun
merkezdesin de
ama yetmiyor işte.
ofluyorsun, kimsecikler yok diye.
biran ısınmış,
sinirleniyorsun.
fırlatıyorsun çalılara doğru;
düşünsene ben çıkıyormuşum oradan.
ama çıkmıyorum işte
muhtemelen bir laboratuvarda uyukluyorum.
veya bir masanın üstünde sabaha karşı salyalarım akıyor kağıda.
belki aynı yerde, birkaç metre aramızda
yine de buluşmuyor gözlerimiz bir defa daha
öylece geçiyor yıllar
sen beni görmeden, ben senden kaçmadan
ne sözler veriliyor
ne kahveler ısmarlanıyor
ama yine de unutuluyor işte.
kalp başkalarıyla yeniden başlamayı, olan kırgınlıkları düzeltmeye çalışmaktan daha çok seviyor.
naparsın,
her yeni bakışın,
her yeni öpücüğün
başka bir havası var.
ellerimden öperdin, yürürken.
leydim derdin bana tam da sevdiğim gibi.
ne çok severdim beni öylesine zarif hissettirmeni.
hayranlık dolu bakışların,
dokunuşların apayrıydı.

&&

gelecekte, cidden iyi hissetmeye başladığında
yanında olamazsam bana kızma olur mu.
bencilim evet, ama inan olmazsam olağanüstü mutsuz olacağız, ikimiz de.

&&

gece beni içine çekiyor.
iyi geceler sana,
binlerce kez iyi geceler sana, diyemesem de...

binlerce kez iyi geceler sana