what a wonderful world

•dilekler

07.06.2020

Yaşantımın o zamanları,
Her gece beklerdim güneşin ortaya çıkmasını.
Uyanık olduğum dakikalar birbirini daha aydınlık gökyüzüne bırakırdı.
Ama hiç göremedim gündüzü.
Kuşların gerçekten uyanıp gökyüzünün mora çaldığı
Ne kadar beklersem bekleyeyim pes etti vücudum,
Uyuyakaldım her seferinde.
Ve aynı gözünün önündekini görmeyenler gibi
Geçirdim yaşantımı.
Dolapta açtığım sütün kaç güne bozulacağını bilmeden
Uyuyakalmamın kaç dakikada gerçekleştiğini bilmeden
Bir oturuşta ne kadar sayfa okuduğumu bilmeden
Apartmanımda kaç kat olduğunu bilmeden
Uzağı göremeyen gözlerim için 'uzağın' ne kadar uzak olduğunu bilmeden
Kalbimin sınırının ne kadar olduğunu keşfedemeden.

Yaşamak mıdır bu, bilmezsen kendinle alakalı her şeyi.
Gerçeklerden çekinmektense ona zaman vermeden yaşanır mı?

&&

Bazen kalbimden içeriye süzülen bir şeyler varmış gibi oluyor.
Ve bazen gözlerimi kapadığımda parıltılı bir gökyüzü görüyorum.
Bazı şeylerin büyülü olduğuna inanıyorum
En çok beklenen anda yamuk bir gülüşün,
Ellerin birbirine sarılışının,
Gözlerdeki tek tük parıltının gerçek olduğuna inanıyorum.
Sözlerin havada asılı kalmadığı,
Topukların asla yere değmediği,
Eldivenlerin hiç terletmediği bir dünya düşünüyorum.
Nazik söylemlerin adamlığından bir şey götürmeyeceğini anlayan insanlar diliyorum gelecekten.
Gözlerimizin masmavi gökyüzüne doğru kapandığı
Güneş ışığının sıpsıcak yaptığı, kum kokulu günler...
Güzel bir şarkının tüm günü güzelleştireceği tarihleri bekliyorum.

&&

Ayaklarım hiç yere basmasın istiyorum.
Yıldızlara dokunmak için can atıyorum..